Daedalic op gamescom

Naast de game Memoria, die we vorige week reviewden, heeft Daedalic natuurlijk nog veel meer interessante titels in ontwikkeling. Op gamescom konden we een goede indruk kijken van de aankomende titels.

BlackGuards

Blackguards wordt een turnbased RPG die je het beste kunt vergelijken met een Fire Emblem op Nintendo 3DS en zelfs wat weg heeft van de eerste Fall Out. De reden hiervoor is dat de ontwikkelaar zichzelf nog niet klaar vond voor een echt realtime-avontuur, maar dat mag natuurlijk de pret niet drukken.

Het hoofdpersonage wordt beschuldigd van een moord op de princesses en probeert uit de gevangenis te ontsnappen. De game plaatst de speler dus voor een keer niet in de huid van een held, maar juist in die van de bad guy. Je companions zullen dus ook geen stoere ridders of oude wijze tovenaars zijn, want dit keer bestaat het gezelschap uit een oude gekke dwerg en een gluiperige, vrouwversierende magiër.

De insteek is dus al anders en de game ademt daardoor ook een wat duisterder sfeertje uit dan dat we gewend zijn. De levels zijn erg levendig van opzet en dat merk je ook tijdens de gevechten. Zo kun je in plaats van direct het gevecht aan te gaan gebruikmaken van je omgeving en bijvoorbeeld gevangenen los laten om de bewakers aan te vallen of kroonluchters van het plafond te laten vallen.

Om het tempo hoog te houden in de game zul je ook niet veel omgevingen vrij kunnen verkennen. De reden hiervoor is dat niet elke game dit nodig heeft en dat je je op deze manier meer kunt richten op de gevechten en het verhaal. Naast de standaard gevechten kun je ook op advies van je companions op jacht naar schatten en zul je ook op bepaalde momenten opdrachten moeten uitvoeren, bijvoorbeeld 'versla alle vijanden in 5 beurten om de hertogin te redden'. Dit maakt de game gevarieerd en zorgt ervoor dat er genoeg te doen is.

Vooral de interactiviteit met de omgeving zorgen ervoor dat Blackguards zich onderscheidt van vergelijkbare tites binnen het genre. Of de game gaat opvallen tussen de grotere titels moeten we nog even afwachten, maar Daedalic heeft al vaker laten zien dat ze in staat zijn een bijzondere ervaring te kunnen afleveren.

Goodbye Deponia

Goodbye Deponia is het derde en laatste deel in de Deponia-serie en is net zoals de vorige delen een point-and-click-game. De grafische, handgetekende stijl van de game is indrukwekkend te noemen. Daar dragen de interessante personages en omgevingen alleen maar aan bij.

Het verhaal speelt zich af op de afval-planeet Deponia en draait om de personages Rufus en Goal die proberen van de planeet af te komen. Maar voordat het zover is moeten ze eerst nog wat bijzondere situaties zien te overleven.

Op een gegeven moment komt Rufus vast te zitten in het donkere riool van Deponia en maakt Goal, die in een baby is veranderd, veel lawaai. Om een baby stil te krijgen heb je natuurlijk wel een speen nodig en waar moet je die nu weer vandaan halen? Rufus heeft zich vlak daarvoor laten klonen en laat een kloon op zoek gaan naar een speen in een dichtbij gelegen dorp. In het drorp vind je wel een baby met een speen, maar deze kun je natuurlijk niet zomaar afpakken. Gelukkig is er een oma met een speciale cafeïnelolly in de buurt, maar die lolly geeft ze niet aan een raar figuur zoals Rufus. Omdat de oma slechtziend is, trekt Rufus babykleertjes aan die ergens te drogen hangen om zo het omaatje te misleiden en met een ferme gooi werpt ze vervolgens een lolly in je mond. Nu kun je de speen van de baby afpakken en deze vervolgens via een rioleringspijp naar de andere Rufus in het riool gooien.

Eénmaal beneden aangekomen kun je de speen in de mond van Goal stoppen en eindelijk op zoek gaan naar wat licht. Na wat klikwerk heb je licht weten te maken in een 'crack', maar bij het oplichten van de ruimte merk je al dat dit niet zomaar een crack is, maar de bilspleet van een monster dat daar leeft en de speen heb je natuurlijk niet aan Goal gegeven maar, je raadt het al, aan het monster. Het is duidelijk dat Deponia een bijzonder komische insteek heeft en de ontwikkelaar beloofde dat deze bijzondere ontmoeting in het riool pas het topje van de ijsberg is.

Goodbye Deponia is net zoals Memoria een bijzonder sterke point-and-click-game. De komische insteek en gevatte grappen zullen met name gamers aanspreken die goede herinneringen aan Monkey Island en Grim Fandango hebben. De game verschijnt volgende maand en ik ben benieuwd wat de volledige game gaat brengen. Ken je de serie nog niet dan is er nog genoeg tijd om de eerste twee delen uit te spelen.