Snitch

Dwayne Johnson in een serieuze rol. Het was even afwachten, maar uiteindelijk doet hij het niet slecht in het op waarheden gebaseerde Snitch. Een topacteur zal de voormalig worstelaar nooit worden, maar met deze film laat hij zien dat hij vrij eenvoudig mee kan in een degelijke dramathriller.

De titel verraadt het al: er gaat gesnitcht worden in deze film. Normaal gesproken is dit iets waar je niet zomaar voor kiest, maar John Matthews (Dwayne Johnson) vindt dat hij geen andere keuze heeft op het moment dat zijn zoon Jason (Ravi Gafron) een lange gevangenisstraf tegemoet ziet. De enige manier om zijn straf te ontlopen is door informant te worden, maar als Jason dit zelf niet kan, neemt zijn vader het heft in eigen handen.

Matthews moet hierbij de dilemma’s van een vader ondergaan die een dergelijke keuze moet maken om zijn zoon zoveel mogelijk te ontzien, maar ook bij wat er komt kijken vanaf het moment dat de keuze is gemaakt. Zijn zoon ziet voor zijn eerste misgrijp – het bezitten van een grote hoeveelheid XTC-pillen – direct een enorm zware straf tegemoet. Het scenario wijst ons met wisselende subtiliteit vooral op de wrange hardheid van deze straf, zonder gelukkig al te veel stil te staan bij de emotionele rompslomp die hierbij komt kijken.

Het is dan ook niet aan Johnson om deze emoties weer te geven – hij kan dit simpelweg niet, zoals wel blijkt uit de paar pogingen die stiekem toch gedaan worden. De andere pogingen het gezinsleven centraal te stellen worden zorgvuldig afgekapt, zoals de manier waarop de handlanger van Johnsons personage weigert een meer intieme band op te bouwen tijdens een roadtrip voor drugsdealers. Het rechtvaardigt de keuze meer waarde te hechten aan het politieke karakter van de film, hoewel tegen het einde onnodig in beeld wordt gebracht dat de straf voor een eerste vergrijp met drugs zwaarder is dan die voor verkrachter.

Helaas zijn er wel een aantal continuïteitsfoutjes op te merken die de aandacht wat afleiden en is de vrijwel immer aanwezige score net iets te nadrukkelijk aanwezig. Regisseur Waugh lijkt af en toe een tikkeltje te ambitieus te zijn geweest, maar verder levert hij toch een vermakelijke film op. Het slechts kort aanstippen van de anders altijd aanwezige gezinsperikelen zorgt dat film niet teveel afwijkt van zijn doel, waarmee Snitch gedurende een dikke 100 minuten voor prima onderhoud zorgt.

Extra’s

De enige extra op de dvd is een handjevol verwijderde scènes. Daar waar de film wat diepgang mist bieden deze extra’s dat wel, want er wordt meer zichtbaar over de motieven en redenen achter het handelen van enkele personages. Snitch gooit het echter nergens op dit soort melodramatische ontwikkelingen en de acties van de personages worden voldoende toegelicht, iets wat zeker voor de film spreekt. Deze scènes dienen dus prima als extra’s op een dvd-uitgave.

Conclusie

Snitch is een onderhoudende film, met Dwayne ‘The Rock’ Johnson in een van zijn eerste echt serieuze rollen. Hoewel hij overduidelijk geen acteerkanon is, brengt hij het er prima vanaf. Snitch is zeker niet vlekkeloos en is soms misschien net iets te ambitieus, maar de focus gaat niet verloren en uiteindelijk is dit een lekker filmpje voor op een druilerige herfstdag. Laat die herfst dan maar komen.