Super Mario Bros. 2

Zoals bij iedereen bekend draait een Mario-game voornamelijk om het verzamelen van munten, op grote palen springen en Princess redden. Het is dan ook even schrikken als je voor het eerst Super Mario Bros. 2 start en merkt dat deze drie basis principes totaal niet meer aan de orde zijn.

De reden waarom deze game zo wezenlijk anders is dan alle andere Mario-games die we kennen, komt omdat Nintendo had besloten dat de oorspronkelijke Super Mario Bros. 2 te moeilijk was om uit te brengen in Europa en Noord-Amerika. Daarom gooide Nintendo een Mario-sausje over de game Doki Doki Panic met dit als eindresultaat. Later kwam de originele game alsnog naar uit in combinatie met Super Mario All-Stars.

Aan het begin van iedere wereld kun je kiezen uit vier verschillende personages Mario, Luigi, Toad en Peach. Elk personage heeft zijn eigen vaardigheden Luigi springt hoger dan Mario, maar is trager. Toad kan het snelst dingen oppakken en Peach kan door haar jurk een tijdje blijven zweven. De game is ook een stuk moelijker dan je zou verwachten en vereist het veel oefening om zelfs al de eerste levels door te komen.

Je hebt in Super Mario Bros. 2 geen powerups zoals vuurballen. In deze game kun je op vijanden springen en in plaats van dat deze dood gaan kun je ze met de B-knop optillen en met je mee dragen, om vervolgens deze te gooien naar andere en dood te maken. Is er geen vijand in de buurt die je kunt op tillen dan kun je ook nog diverse groente uit de grond trekken en deze gebruiken. Ook kun je niet zomaar de traditionele muntjes verzamelen.

Deze keer moet je een speciale fles vinden, deze op tactische plekken neer gooien en door een speciale deur lopen. In deze schaduwwereld zijn de groente in de grond veranderd in munten en kun je, als je geluk hebt, een paddenstoel vinden waardoor je een extra levenspunt krijgt. Ook dit is dus anders dan een de standaard powerups die we kennen. De muntjes kun je aan het eind van ieder level inleveren en met een fruitmachine extra levens winnen.

Er zijn dus fundamenteel grote verschillen, maar dat maakt de game zeker niet minder leuk, integendeel zelfs. Juist door de nieuwe aanpak vereist de game een hele andere en zelfs een meer tactische benadering: pak ik deze vijand op en gooi ik hem tegen die andere, of blijf ik erop staan zodat ik op dat lastig te bereiken platform kan komen zijn hier slechts simpele voorbeelden van. Elk wereld bestaat uit drie levels met aan het eind gevarieerde eindbazen. Zo heb je een muis die bommen gooit en een drie koppige slang die vuur spuugt.

Conclusie:

Hou je van uitdagende platformers en wil je een keer echt een andere Mario-game spelen? Dan kan ik deze game van harte aanraden. Grafisch ziet de game er voor een 8-bit game er prima uit en ook de muziek, hoewel een beetje repetitief, is erg aanstekelijk.

Zie hier de FOK!games beoordelingsrichtlijnen.

Gespeeld op Nintendo 3DS, ook verkrijgbaar op Wii U.