Narco Terror

“Make things explode to gain points.” Het is het eerste wat je te zien krijgt zodra je de controle krijgt over je personage in Narco Terror en het zet meteen de toon voor wat komen gaat. Verwacht geen diepgaand verhaal of innovatieve gameplay, maar bereid je voor op harde arcade-actie.

Emmer bij de hand

Voor je effectief begint met spelen, maakt een korte intro je duidelijk wat er precies aan de hand is. Veel memorabeler dan de gemiddelde actieflick wordt het echter niet. Iets met drugs en een ex-agent en een gestolen dochter…ofzo. Eigenlijk is het maar goed ook dat de plot er voor deze game niet toe doet, want de voice-acting is al even belachelijk als de graphics in Narco Terror.

En dat wil al wat zeggen. Wanneer je ongeveer middenin het spel de gezichten van enkele figuranten te zien krijgt, houd je best een emmer bij de hand. Een console uit de vorige generatie zou beter kunnen presteren. Maar goed, de omgevingen zijn al een stuk beter vormgegeven en uiteindelijk is dit ook niet waar de game om draait.

Repetitief

Waar de nadruk dan wel op ligt in deze downloadtitel, is de twin stick-actie. Je personage beschikt na verloop van tijd over vier wapens, maar verwacht hier niets wereldschokkends. Interessanter zijn de vier types ammo die je als power-up kunt oprapen en gebruiken. Zo zul je vijanden in lichterlaaie zetten of even laten stilstaan. Sporadisch vind je ook een ultrawapen en op deze momenten toont de game zich van zijn beste kant. Met een laser rifle hoef je je doelwit bijvoorbeeld maar een seconde te raken om hem naar de eeuwige jachtvelden te sturen.

Wanneer je niet bezig bent met vijanden aan gort te schieten ter land, dan doe je dit wel op een boot of in een vliegtuig. Deze momenten zorgen voor afwisseling, maar helaas slaagt de game er toch nog in om repetitief te worden in zijn slechts drie uur durende levensduur. Meer dan van punt A naar punt B lopen of alle vijanden vermoorden in een bepaald gebied moet je niet verwachten.

Hier stopt het voor jou

Voor het spel echter saai begint te worden, valt er wel degelijk plezier te beleven. Zeker als je met een partner ten strijde trekt, is de hersenloze actie enigszins genietbaar. Maar dit duurt niet voor lang, want om het halfuur bots je wel op een pijnlijk moeilijk segment waar je je tanden op stuk kunt bijten, met als hoogtepunt de eindbaas. Het lijkt wel alsof de ontwikkelaar gewoonweg niet wil dat je credits haalt.

Vroeger…

Als de game-industrie niet zozeer was gegroeid en we nog steeds games zoals Pong speelden, dan zou Narco Terror een topgame geweest zijn. Helaas is geen van voorgaande zaken het geval, dus koop je beter een game die toch ietwat kwaliteit biedt.