The Lone Ranger

Pirates of the Caribbean in het Wilde Westen? Dat is wel wat je zou denken bij het zien van de trailers van The Lone Ranger. Je hebt Johnny Depp als zonderling, Gore Verbinski op de regiestoel en Jerry Bruckheimer die stiekem aan de touwtjes trekt. Het kan haast niet mislukken. Toch is de film flink geflopt in de VS. Komt dit door de vele kritieken op het absurd hoge budget voor deze film, of kan het publiek echt beter thuisblijven?

De film gaat over de Lone Ranger, een fictieve held uit de Amerikaanse geschiedenis. Bekend geworden in het eerste deel van 20e eeuw, heeft het personage meerdere incarnaties doorgemaakt. Deze film is de nieuwste variant op dit verhaal. Het vertelt over John Reid, de Lone Ranger, in deze film gespeeld door Armie Hammer. Samen met Tonto (Depp) trekt hij ten strijde tegen onrecht in het Wilde Westen. Maar niet tegen wil en dank. Reid wil wraak namen op Butch Cavendish (de altijd op-en-top William Fichtner) nadat deze zijn broer heeft vermoord. Tonto vertelt hem dat hij dit anoniem moet doen, als een soort gemaskerde wreker. 

Het verhaal in een notendop. Spoilers zullen er niet echt zijn, want al na een kwartier beseft de doorgewinterde filmkijker hoe de rest van deze film gaat verlopen. Is dat erg? Niet per se. Als je je instelt op een vermakelijke no-nonsense zomerfilm is dit verre van een probleem. Hoewel de speelduur van de film misschien wat te lang is, wordt het nergens vervelend lang. Uitzondering hierop zijn wel de scènes van de oude Tonto, die in het Amerika van de 20e eeuw zijn verhaal vertelt. Deze voegen niks toe en halen de kijker constant uit de film. Onnodig, in een toch al volle film. 

Helden Reid (Hammer) en Tonto (Depp)

Depp speelt de indiaan Tonto, maar speelt de rol niet als een indianenvariant op Jack Sparrow. Nee, Tonto is een indiaan met een tragische geschiedenis. Verbannen en alleen wordt hij bezeten door verschillende waanideeën. Uitgelachen door zijn eigen stam trekt hij de vrije wereld in. Hier trekt hij de ietwat naïeve Reid in mee. Samen vormen de twee een leuk duo, met de nodige tegenpolen. Het levert eigenlijk een klassieke buddyfilm op, waarin twee mensen tegen wil en dank samen in een situatie terecht komen, met ruzie afscheid van elkaar nemen maar uiteindelijk toch vrienden worden.

Hoogtepunt is de actiesequentie op het einde. Zonder te overdrijven is dit een zinderende climax, waarin je ogen tekort komt om te beseffen wat er precies gebeurt. Alle personages worden op de juiste momenten gebruikt in deze scène, die veel humor en spectaculaire beelden bevat. De film zit ook, zoals je mag verwachten, boordevol humor. Sommige grappen voegen niks toe aan de film, en sommige zijn zelfs wat plat, maar een aantal is onverwachts en toch raak. 

Avonturen, actie, sensatie en gaten in de grond

Persoonlijk begrijp ik de negatieve recensies van de andere kant van de de oceaan niet. De film is geen meesterwerk, maar wie had dat dan ook verwacht. Het is een klassieke zomerfilm met veel humor en actie, die je even heerlijk doet ontstpannen met een bak popcorn en een pilsje of frisje erbij. Jammer dat dit soort films floppen, want dit was geen sequel en er is (gelukkig) gekozen om deze film niet in 3D uit te brengen. Dit kan alleen maar leiden dat de studio's nog meer zekerheden willen en nu nog vaker zullen kiezen voor sequels en de vervelende 3D-toeslag. Dit kan als gevolg hebben dat het publiek er binnenkort echt klaar mee is en nog minder mensen kiezen voor een avondje bioscoop.

Ik zou zeggen: laat je niet leiden door de vervelende recensies, maar ga gewoon lekker zelf een avondje onderuit zitten met de Lone Ranger en zijn maatje Tonto.