Shades Of Gray

Meeliften op een succesvol verhaal is een fenomeen dat regelmatig voorkomt in Hollywood. In veel gevallen is dat geen enkel bezwaar, maar zo nu en dan valt een filmmaker wel enorm door de mand op deze manier. Bij de titel Shades Of Gray zullen velen meteen denken aan het succesvolle boek Vijftig Tinten Grijs van E.L. James, maar daar heeft deze film dus helemaal niks mee te maken.

In Shades Of Gray, van de in 2011 overleden Indiase regisseur Jag Mundhra, draait het wel om een erotisch getint verhaal, die de sfeer uitademt van een goedkope tv-film. In de film draait het om Gray Goodman (Kehli O’Byrne), een jonge vrouw die als tekenares voor de politie van Los Angeles werkt. Dankzij haar talenten verdwijnen diverse criminelen achter de tralies. Wanneer een moordenaar, die eerder door toedoen van Goodman werd opgepakt, wraak wil nemen en daar bijna in slaagt besluit de jonge vrouw dat het tijd wordt om terug te keren naar haar geboorteplaats. Uiteraard krijgt ze onderweg pech met haar auto en wordt geholpen door vrachtwagenchauffeur Frank Maxwell (Tom Reilly). Gray is klaarblijkelijk nogal onder de indruk van de hulpactie want nog geen vier maanden later staan de twee al voor het huwelijksaltaar. Er is echter een probleempje. Frank wordt namelijk verdacht van een moord en er is een getuige die hem aanwijst als de moordenaar van een jong meisje. Kan Gray haar echtgenoot nog vertrouwen?

Zelden zag ik een meer slaapverwekkende erotische thriller als deze film. Shades Of Gray moet het namelijk niet alleen hebben van een slecht gekozen cast, ook het verhaal is zo enorm voorspelbaar, dat je eigenlijk vanaf het begin van de film al weet waar het allemaal naar toe gaat. Daar weten zelfs de door Mundhra toegevoegde seksscènes weinig aan te veranderen. Het door Carl Austin en Jag Mundhra geschreven verhaal weet namelijk nergens ook maar enigszins te prikkelen. Om nog maar te zwijgen over de kitscherige saxofoonmuziek van Alan Dermarderosian. Het doet wel wat denken aan de softporno-serie Red Shoe Diaries, die in de negentiger jaren ook in Nederland te zien was bij Veronica. Shades Of Gray werd in 1996 al eens uitgebracht onder de titel Twisted Passion, maar na alle aandacht voor het boek Fifty Shades of Grey van E.L. James besloot Excesso Entertainment om de film opnieuw in roulatie te brengen met de nieuwe verleidelijke titel. Dan mag men wel op de hoes zetten dat deze film de inspiratiebron was voor de succesvolle bestseller Fifty Shades of Grey, maar dat is grote flauwekul.

Deze film, aangekondigd als de best bewaarde erotische thriller van de vorige eeuw. had wat ons betreft nog wel een tijdje in een zorvuldig afgesloten kluis mogen blijven liggen.