Earthbound (Virtual Console)
We hebben er 18 jaar op moeten wachten, maar eindelijk is het dan zover. In glorieuze 60Hz-uitvoering presenteert Nintendo de bijzondere rpg Earthbound. Oorspronkelijk verschenen voor Super Nintendo en nu te spelen via de Virtual Console-service op Wii U.
Earthbound begint 's nachts als het dorpje Onett opgeschrikt wordt door een neergestorte meteoriet. Ness wordt wakker en gaat een kijkje nemen bij het plaats delict maar hij wordt teruggestuurd door zijn buurjongen. Later die nacht komt diezelfde buurjongen Ness alsnog uit bed halen om te zoeken naar zijn broertje.
Zodra ze hem gevonden hebben begint de game echt aangezien Ness te horen krijgt dat hij één van de Chosen Four is die Giygas in het heden moet verslaan omdat hij in de toekomst de aarde wil nemen en dan te sterk zal zijn. Giygas is de belangrijkste vijand in de game, een gevaarlijk buitenaardse baas uit een sterrenstel hier ver, ver vandaan.
Het is een typische RPG uit de jaren 90 waar we een dergelijk verhaalbegin eerder zijn tegengekomen. Er zijn er ontzettend veel die beginnen met de hoofdrolspeler die wakker gemaakt wordt. Chrono Trigger, Treasure Hunter G en Final Fantasy Legend 2 bijvoorbeeld. Hier houdt overigens elke vergelijking met andere RPG's op, want Earthbound is een unieke game die alleen in de basis gelijk is.
Die basis bestaat uit het doorlopen van dorpen, bossen en verschillende indoor-gebieden. Je praat met de bewoners en je vecht tegen beesten en monsters. Deze gevechten werken volgens een klassiek turnbased-principe en je gezondheid of magiepunten zijn aan te vullen met voedsel. Voor veel gamers die hier bekend mee zijn, kan dit wat ouderwets aanvoelen en ook ik moest weer even wennen. Zelfs de Dragon Quest-remakes op DS verlopen vloeiender.
De moeilijkheidsgraad is ook echt ouderwets; sommige eindbazen zijn vrijwel niet te verslaan totdat je een bepaald level hebt gehaald en de juiste uitrusting draagt. De trage gevechten worden wel goedgemaakt door de sfeer van de game. De game is dit keer namelijk echt gericht op de hoofdpersoon Ness en het komt allemaal geloofwaardig over, alsof het echt gebeurd kan zijn in 1995. Je geld krijg je bijvoorbeeld op je rekening gestort en kun je opnemen via een pinautomaat.
Je start je avontuur overigens alleen, de drie andere uitverkorenen kom je in andere steden of dorpen tegen. Na Onett is het de beurt aan Twoson waar hij Paula ontmoet. Later in de game kom je nog in Threed en Fourside en een aantal andere bijzondere gebieden met toepasselijke namen die ik niet zal verklappen. Earthbound is namelijk wel een game die je zelf moet ervaren.
Het is compleet terecht dat de game een cultstatus heeft verworven en dat Nintendo na al die jaren gezeur eindelijk heeft geluisterd naar de fans. Ze vragen er overigens wel 25% meer voor dan voor andere Super Nintendo-games, maar dat is compleet terecht. Tien euro is een peuleschil voor een dergelijke titel.
Mocht de release van Earthbound een succes blijken, en als genoeg gamers de game downloaden, dan zou het ook zomaar kunnen gebeuren dat het vervolg (Mother 3, enkel in Japan verschenen) ook nog deze kant op komt. Dat zou helemaal tof zijn, daar leer je namelijk het gevechtssysteem van een T-Rex en zijn zoontje! Maar goed, dat is toekomstmuziek. Eerst moeten we allemaal Earthbound kopen en ervan genieten.
Conclusie
Earthbound is erg speciaal. Het feit dat er zoveel fans al bijna twintig jaar roepen om de game en dat de reacties overal zo positief zijn, zegt eigenlijk genoeg. De gameplay kan soms wat gedateerd aanvoelen maar de ervaring is zo fris als een ijsje op een warme zomerdag.
Earthbound gooit je terug naar de hoogtijdagen van de Japanse RPG en dompelt je onder in nostalgie. Er zijn nog een aantal andere SNES-games die ik op de Wii U-gamepad wil spelen, maar voorlopig geniet ik nog van Earthbound. Dank je Nintendo!
Gespeeld op Wii U, ook voor Amerikaanse en Japanse Super Nintendo