The Wicked

We beginnen in Summerset, een klein dorpje waar iedereen elkaar bij de voornaam kent. De mythe van The Wicked is eeuwenoud en wordt al jaar en dag verteld aan kinderen om ze bang te maken. Niemand gelooft het verhaal nog naarmate ze ouder worden, maar nadat een zevenjarig meisje plotseling verdwijnt, denken de jongeren meteen aan de heks. Het verhaal draait om de levens van de broers Zach en Max die net hun opa hebben begraven. De twee hebben niets gemeen en het wordt meteen duidelijk dat het niet botert tussen hen. Zach, de populaire jongen van de klas en Max, de alternatieve romanticus, zo wordt de toon gezet voor de hoofdpersonen. 

Als hun vader weggaat voor een weekend besluit Zach tegen de wil van zijn vader ertussen uit te knijpen en vertrekt met een paar vrienden richting Open Hearth. Hij hoopt kans te maken op het nieuwe meisje dat net is verhuisd naar Summerset. Ze rijden met z'n vieren het bos in en slaan hun kamp op nabij Open Hearth. Als ze besluiten een kijkje te nemen bij het huis maakt de heks haar intocht en is het vervolgens een kwestie van menselijke principes dat er geen levende ziel achter mag worden gelaten.

Het is makkelijk om deze film slecht te noemen, vanwege de overmaat aan clichés, maar dat is een onterechte beoordeling. Het is eigenlijk een eenvoudige film, simpel in beeld gebracht, maar de makers hebben wel hun huiswerk gedaan. De special effects zijn op het randje van acceptabel, maar niet in overvloed aanwezig en daarom ook niet storend. De muziek is prima gekozen en het acteerwerk is bij sommigen zelfs nog aantrekkelijk om aan te zien. Probeer niet te veel te letten op alle matige elementen en je hebt een Halloweenwaardige film voor je liggen.

Om alsnog het lage cijfer te beargumenteren, moet worden gezegd dat het meest storende aan de film de zichtbare contrasten in de personages zijn. De film is weinig subtiel, en ondanks het feit dat de film voor 16 jaar en ouder is zou je soms willen denken dat de doelgroep wat jonger is. Toch laten de makers hier en daar doorschemeren dat ze weten waar ze mee bezig zijn. Om deze film een ruwe diamant te noemen is zwaar overdreven, maar noem het gerust een kleurrijke baksteen. Een film die je niet zal verrassen, noch laat schrikken, maar je weet in ieder geval waar je aan toe bent.