CD: Pegasus - Human.Technology (2.0)
Pegasus is een popbandje uit Zwitserland, dat in 2007 haar debuut maakte met het album A Place To Be. In 2009 verscheen het album Heroes & Champions waarmee het kwartet nationaal doorbrak, in het voorprogramma speelde van Coldplay en ook in Nederland te zien was op het EuroSonic festival in 2010. Inmiddels zijn we drie jaar verder en is Pegasus met Human.Technology (2.0) aan haar derde album toe.
De muziek van Pegasus valt het beste te omschrijven als vrolijke synthesizerpop. De band, bestaande uit Veraguth Noah (zang, gitaar en piano), Simon Spahr (gitaar en zang), Gabriel Spahni (bas en zang) en Stefan Brenner (drums) doet muzikaal wel wat denken aan een combinatie van Coldplay, The Killers en Keane. Dat is op zich ook niet zo vreemd voor een band waarvan de gemiddelde leeftijd voor in de twintig ligt. De mannen van Pegasus zijn opgegroeid met de popmuziek van de negentiger jaren en dat is duidelijk in hun eigen composities terug te horen.
Voor de opnames van Human.Technology (2.0) gingen de mannen van Pegasus naar de Hitmill Studio waar ze samen met de Zwitserse producer Roman Camenzind een elftal nieuwe nummers op de gevoelige band vastlegden. Bij het beluisteren van Human.Technology (2.0) valt het wel meteen op dat het allemaal heel correct en glad geproduceerd klinkt. Human.Technology verscheen oorspronkelijk al in 2011 in Zwitserland en heeft daar sindsdien al de platina status gehaald. Met hitgevoelige liedjes als 'Rise Up (Black Dog)', 'Man on Mars' en de nummer één hit 'Skyline' lijkt het Zwitserse viertal nu ook in gestaag tempo de rest van de muziekminnende pubers van Europa te bereiken.
Zoals wel vaker het geval is staat ook bij Pegasus het leukste liedje van de cd pas aan het einde. Bij het sobere 'Go Out (and Get Her)' heeft Pegasus zelfs een beetje een Beatle-esque liedje gemaakt, dat ook wel wat aan de band Badfinger doet denken. Maar daarvoor moesten we ons wel eerst door dik veertig minuten aan mierzoete meuk heen zien te worstelen en dat was ons toch net iets teveel van het goede. Muzikaal technisch gezien is het allemaal prima in orde bij de mannen van Pegasus, maar het doet mij allemaal net iets te gemaakt aan. In feite is Pegasus niet meer dan een boybandje, waarvan de bandleden ook nog eens aardig op een instrument kunnen spelen.
Alleen geschikt voor pubermeisjes en voor FOK!kers die toch al het complete oeuvre van Boys II Men, The Back Street Boys en New Kids on the Block al in hun cd-kast hebben staan.