CD: Apocynthion - Sidereus Nuncius

Apocynthion is een band uit Madrid van wie onlangs een opvallend sterk debuutalbum is verschenen. Op Sidereus Nuncius horen we de band namelijk een aangename combinatie spelen van doommetal en shoegaze. Apocynthion werd in 2010 in Madrid opgericht en bestaat uit W. (zang en gitaar), CNoir (gitaar en achtergrondzang), Casuso (basgitaar) en Emroh (drums). Apocynthion is een term uit de sterrenkunde waarbij aangegeven wordt dat een satelliet in haar elliptische baan om de Maan het verst van het hemellichaam afstaat. Op Sidereus Nuncius speelt de relatie tussen de mens en het universum dan ook een centrale rol. Sidereus Nuncius was trouwens ook de titel van een boek, dat Galileo Galilei in 1610 schreef over zijn observaties van de sterrenhemel.

Na het intro 'Tycho Magnetic Anomaly One', waarin we samples uit de Kubrick-klassieker 2001: A Space Odyssey horen, gaat het Spaanse viertal meteen los met het dik tien minuten durende 'Redshift', dat al eerder als single verscheen. Het nummer doet wel wat denken aan de muziek van bands als Godspeed Your Black Emperor en Anathema, waarbij zanger W. cleane zang afwisselt met heftig gekrijs in de stijl van Dani van Cradle of Filth. Het resultaat is een bombastisch maar ook uiterst melodieus stuk muzikaal geweld.

Inexorable paths through knowledge.
Provided for years and years of displacement.
And the sun, sinking in the dark night.
Embrace us among her radiant understanding.
('Redshift')

Na 'Redshift' is het tijd voor een stevig dosis progressieve rock in het tweedelige epos 'Nothing Important Happened Today'. 'Nothing Important Happened Today - part I' opent als een dromerig stuk gitaarmuziek om uiteindelijk te eindigen in een spetterende climax. 'Nothing Important Happened Today - part II' sluit daar vervolgens naadloos op aan. Door de mooie dubbele gitaarpartijen doet het zelfs wel wat denken aan het oudere werk van Wishbone Ash.

Ook bij 'MDSCC' horen we duidelijk dat de mannen wel liefhebbers zijn van een fijn stuk doommetal. Het liedje doet wel wat denken aan het werk van Les Discret, die ook op onnavolgbare wijze gevoelige liedjes van een juiste dosis agressie weet te voorzien. Na 'MDSCC' is het tijd voor een instrumentaal nummer. '33.675° N, 106.475° W' is een vervreemdend stuk spacerock, waarbij de groep alweer een verwijzing maakt naar het centrale thema op dit album. Ik zou zeggen, knip en plak de titel '33.675° N, 106.475° W' maar eens in Google Maps. Dan zijn we alweer toegekomen aan de laatste track van dit imponerende debuutalbum. Het bijna 15 minuten durende 'Redux' is een heerlijk ouderwets aandoend stuk doommetal met de nodige blackmetal-invloeden. Ook bij 'Redux' werkt de dubbele zang weer prima en laat de combinatie van cleane zang en oergebrul zelfs wel wat denken aan emo-achtige klanken.

Come with the dark.
All the elements floating in the stars.
Soon, in the land,
receiving all connections with your eyes.
('MDSCC')

Met Sidereus Nuncius heeft Apocynthion een zeer indrukwekkend debuutalbum afgeleverd en heeft daarmee meteen de lat flink hoog neergelegd voor een eventuele opvolger. Want na het beluisteren van deze plaat mogen we alleen maar hopen dat we nog veel meer van deze brute Spanjaarden gaan horen. Heb je dus al albums van bijvoorbeeld Agalloch, God is An Astronaut, Godspeed You! Black Emperor, Anathema, Les Discrets, Slowdive, Katatonia en/of Forgotten Tomb in je platenkast staan, dan mag eigenlijk ook Sidereus Nuncius van Apocynthion niet ontbreken.