The Haunting in Connecticut 2: Ghosts of Georgia

Een vervolg op A Haunting In Connecticut, wilde wij dat eigenlijk wel? Filmstudio Gold Circle dacht van wel en brengt nu een behekst avontuur uit over een gezin in Georgia. Gillen we in de bioscoopstoelen van angst of juist tijdens het verlaten van de bioscoopzaal?

In de thriller The Haunting in Connecticut 2: Ghosts of Georgia verhuist Andy met zijn vrouw Lisa en dochtertje Heidi naar een afgelegen landhuis in Georgia. Het eenzame meisje begint daar schimmen te zien die voor haar ouders onzichtbaar blijven. Ze worden in eerste instantie afgedaan als kinderlijke fantasieën. Maar als de zus van Lisa zich verdiept in de rare gebeurtenissen in het huis van de familie Wyrick, ontdekt ze een mysterie. De familiedroom van een rustige verandert in een regelrechte nachtmerrie. De familie is er echter op gefocust het huis te ontdoen van de spokerij.

Gebaseerd op een waargeb…

Hou toch op. Films die zijn gebaseerd op 'een waargebeurd verhaal' schieten altijd enorm uit de bocht. Het wordt soms tot in het ongeloofwaardige getrokken. Natuurlijk moet je niet spotten met gene zijde, maar als er écht is gebeurd wat er volgens de film is gebeurd dan ging de familie door een ware hel. Wat is er echt gebeurd? Dit. Nou nou nou, wat een horror en sensatie heeft de familie ervaren.

Een gezinnetje waar alles oké mee lijkt te zijn ervaart na de verhuizing een hoop vreemde dingen. De dochter ziet mensen die er niet zijn in flashbacks of in het zwart-wit en wauwelt over een klein meisje dat in de caravan tegenover het huis woont. Vader neemt het niet serieus, moeder snapt het wel omdat zij er pillen voor slikt. Shit. Gewoonweg, shit. Wat een voorspelbare film is The Haunting in Connecticut 2 geworden. Op geen enkel moment schrik je of voel je angst. Wat wel lastig is om te doen is om een jumpscare te maken zonder dat je 'jumpt' of bang bent. De muziek zwelt op, je hoort gekras aan de deur en het is… een wasbeer. Struikel ritselen en een door een eerstejaars handvaardigheidklas gemaakt lijk ligt half in de grond. Boe. Iedere vijf minuten is er een jumpscare of iets wat daar op lijkt te vinden.

De cast van vier is in zijn geheel dramatisch. Door het zeer matige acteerspel zorgen ze er alle vier voor dat ze net zo memorabel zijn als jouw avondeten van vorige week maandag. Had je er appelmoes bij? Welke saus zat er bij? Wat gebeurde er met de familie Wyrick in de film? Wat waren eigenlijk de namen van die vier? Wat voor toetje had je? Allemaal vragen waar je na korte tijd het antwoord niet meer op weet omdat het gewoonweg niet interessant is om te onthouden.

Conclusie

Het is ook een godswonder dat de film überhaupt een bioscoopscherm haalt, alles in de film wijst er op dat het beter een direct-to-dvd moet zijn. Dit heeft de Amerikaanse bioscoopbezoeker ook laten weten: de film heeft 9 miljoen dollar gekost en heeft na ongeveer vier maanden maar zes ton opgeleverd. Een faliekante mislukking, maar er komt toch een derde deel van de The Haunting-reeks. Volgend jaar gaan we naar New York. Joepie…