Concert: Moss + Stuart Mavis, Leeuwarden, Asteriks

Gisteravond vond in het Leeuwarder poppodium Asteriks, in de voormalige stadsgevangenis de Blokhuispoort, een heel bijzonder concert van de Amsterdamse band Moss plaats. In het kader van de 'The Search For a New Bassplayer, Acoustic Tour' speelde de band in aangepaste vorm in een zestal plaatsen in Nederland. Bassist Jasper Verhulst besloot begin dit jaar om de band na negen jaar te verlaten, om plaats te nemen in de band van Jacco Gardner. De mannen van Moss houden er echter niet van om niks te doen en besloten om in afgeslankte vorm een korte akoestische tour te gaan doen, terwijl men op zoek was naar een nieuwe bassist. Ja dat leest u goed, 'was' want bij het optreden in Leeuwarden wist zanger en gitarist Marien Dorleijn het aanwezige publiek namelijk te melden dat er een nieuwe bassist is gevonden voor de band.

De zaal begon al aardig vol te lopen toen de eerste band van de avond het podium betrad. Stuart Mavis is een nog relatief jong bandje uit Groningen, dat in korte tijd al aardig naam heeft weten te maken. Zo stond het bandje, wiens muziek we het beste kunnen omschrijven als alternatieve softrock met hiphop-invloeden, al in een uitverkocht Simplon en bracht eind vorig jaar de Stuart Mavis EP uit. Bij het optreden in de Asteriks speelde de band in een aangepaste vorm. Drummer Shawn Buckles had een vrije avond en mocht toekijken hoe zanger/gitarist Stuart Mavis, samen met bassist Roald Hacquebord en gitarist B. Finch, een semi-akoestische set liet horen. In een korte maar sterke set liet de band duidelijk merken, dat ze eerder dit jaar de terechte winnaars waren van de Music Battle 058. Met scherpe puntige liedjes als 'Song For Youth', de single 'Different Generations' en een nieuw nummer, waarvan mij de titel ontschoten is, laat de groep een zeer eigenzinnig geluid horen. Het thema generaties lijkt een grote rol te spelen in de wereld van Stuart Mavis. Zo sloot de getalenteerde muzikant zijn set met 'New Beat' af, een nummer waarin hij zich liet inspireren door de grootheden uit het Beatnik tijdperk. Een zeer geslaagde opwarmer voor het hoofdprogramma van de avond.

Moss is een Amsterdamse band die tien jaar geleden in Amsterdam werd opgericht. Sinds het verschijnen van het album Never Be Scared / Don't Be A Hero in 2009 is het enorm hard gegaan voor de succesvolle band. Zo was Moss vorig jaar nog te zien op het hoofdpodium van het Pinkpop festival. Bij het akoestische concert in Leeuwarden speelde de band in een driemansbezetting, waarbij drummer Finn Kruijning ook als bassist zijn beste kunnen liet horen. Op de momenten dat Kruijning, zittende achter zijn minimale drumstel, de basgitaar bespeelde kwamen de drumpartijen vanaf cassettebandjes uit een ouderwets cassettedeck, dat tactisch naast het drumstel was opgesteld, samen met een klokkenspel en een aantal keyboards. Bij de semi-akoestische set speelde Moss een selectie nummers van de bekende albums Never Be Scared / Don't Be A Hero en Ornaments, maar daarnaast speelde Moss ook een aantal liedjes van hun debuutalbum The Long Way Back uit 2007, die al sinds 2009 niet meer waren uitgevoerd. Zo hoorden we onder meer het mooie 'Previously Unreleased', een liedje dat jaren later ook door Bettie Serveert werd opgenomen als 'Mossie'. Ook speelde de groep een nieuw nummer getiteld 'As I Rest My Arms With Faith'. Uiteraard mochten bekendere liedjes zoals 'I Apologise (Dear Simon)', 'The Comfort' en 'What You Want' niet ontbreken in deze indrukwekkende set die eindigde met een explosieve uitvoering van de hit 'I Like The Chemistry', waarmee het succes van Moss destijds aanving.

Het enige minpuntje van de avond was echter een gedeelte van het publiek, dat zichzelf zo interessant vond en dat bij een akoestisch concert, waar het geluidsvolume sowieso al zachter is dan bij een volledig versterkt concert, het een goed idee vond om door de liedjes heen te gaan kwaken als een stel kippen zonder kop. Hallo, jullie zijn aanwezig bij een concert, waar mensen een kaartje hebben gekocht om naar mooie muziek te luisteren, in plaats van jullie slappe geouwehoer! Ga dan gvd op een terras zitten of iets dergelijks, maar verstoor geen concerten met jullie aanwezigheid! Maar schijnbaar zijn er veel antisociale mensen die in hun eigen wereld leven en zich geen ene donder aantrekken van wat een ander zou willen. Gelukkig werden ze wel stil toen Marien Dorleijn alleen met een gitaar achter in de zaal bovenop de bar ging staan om daar met het liedje 'Butterfly' een korte toegift te geven. Het was een mooie afsluiting van een zeer geslaagde avond, waarbij we een unieke kant van de band Moss te horen kregen.