CD: The Mad Trist - Animals & Acrobats

Drie jaar na hun daverende debuut met Pay the Piper verschijnen de stonerrockers van The Mad Trist met een verrassende opvolger. Op Animals & Acrobats laat de band uit Maastricht zich wederom van zijn beste kant horen, met een spetterende mix van trippy popmuziek met stomende stonerrock.

The Mad Trist is een band uit Maastricht die alweer een jaar of zeven meedraait in het Nederlandse muziekcircuit. Na een ep met een viertal nummers in 2006 en het imponerende debuutalbum Pay the Piper in 2010, is er nu een opvolger in de vorm van Animals & Acrobats. Waar de groep zich op haar debuutalbum vooral liet horen als een stonerrockband laat The Mad Trist op haar tweede album Animals & Acrobats een veel breder geluid horen.

Voor de opnames van Animals & Acrobats ging The Mad Trist naar de Moon Studio in Roermond, met studio-eigenaar Wouter Budé als producer. Budé maakte eerder dit jaar naam als drummer en producer van het album Metanoia van Daniel Versteegh. Het resultaat is een album met 12 tracks geworden, waarop de groep haar stonerrockachtergrond zeker niet verloochend, maar er ook ruimte is voor een meer poppy geluid. Bij nummers als 'Pie In the Sky', 'The Witness', 'Common Sense' en 'Serenades' doet de band wel wat denken aan de stoners van Queens of the Stone Age, wat op zich niet zo vreemd is, als je beseft dat het album gemixt is door Maarten Heynderickx, die eerder samen met Josh Homme aan het album Paradisiac van Millionaire werkte.

The Mad Trist (Foto: Jonathan Vos)

Animals & Acrobats is een avontuurlijk album geworden, waarop we de groep zowel poppy nummers horen spelen, zoals de eerste single en albumopener 'Lack of Light' en het Blur-achtige 'No Survivors', maar waar ook ruimte is voor tegendraadse liedjes als 'Undercover' en de titeltrack, die ook nog eens een zeer verrassend einde kent. En laten we vooral ook niet de gastbijdrages vergeten van zangeres Aonsjail Bartels, de dromerige mellotronpartijen van Ruud Peeters en natuurlijk de bijdrage van de Kopersectie van de Harmonie Petrus en Paulus uit Maastricht. Waar veel jonge bandjes moeite hebben om een geschikte opvolger te maken voor hun debuutplaat, is The Mad Trist daar zeker in geslaagd.

Limburg stond altijd al bekend als de provincie van de lekkerste vlaaien, met The Mad Trist heeft de zuidelijke provincie er weer een prima exportproduct bijgekregen. Onvervalste stonerpop uit Limburg!