CD: Orchestral Manoeuvres in the Dark - English Electric
Na het tegenvallende album History of Modern uit 2010 waren de verwachtingen niet zo hoog gespannen, toen bekend werd dat er een nieuw album van Orchestral Manoeuvres in the Dark aankwam. Bij de naam Orchestral Manoeuvres in the Dark zullen velen terugdenken aan de succesjaren, toen de groep hits scoorde met liedjes als 'Enola Gay', 'Maid of Orleans' en 'Talking Loud & Clear', maar dat was toch alweer een behoorlijk aantal jaren geleden. Met English Electric heeft OMD echter een album afgeleverd, die zeker tot het beste werk van de laatste dertig jaar gerekend mag worden.
Bij de eerste tonen van English Electric wanen we ons meteen terug in de jaren tachtig. Een robotstem, die meteen doet denken aan Yellow Magic Orchestra, verzoekt ons om rustig te blijven zitten en te wachten op verdere instructies. Het is de aanvang van een muzikaal avontuur, waarbij onze gastheren Paul Humphreys en Andy McCluskey zich duidelijk hebben laten inspireren door het geluid van Kraftwerk. Met 'Metroland' gaan de mannen meteen ouderwets los. Het zeven en een halve minuut durende stuk electro doet erg denken aan de tijd van het album Dazzle Ships uit 1983 en had ook zeker niet op dat album misstaan. Nu klinkt dat misschien wel wat gedateerd, maar toch weet OMD het overtuigend te brengen.
Bij nummers als 'Night Cafe', 'Stay With Me' en 'Dresden' horen we duidelijk het synthpop-geluid terug, waarmee de groep in de jaren tachtig groot werd. Zo is 'Helen of Troy' een duidelijke opvolger van OMD's megahit 'Maid of Orleans (Joan of Arc)'. OMD schuwt echter ook niet om te experimenteren, met het dubstepachtige 'The Future Will Be Silent' (let wel dubstepachtig; OMD maakt al 33 jaar dit soort klanken), het synthetische 'Decimal' en het heerlijk chaotische 'Atomic Ranch', dat doet denken aan het betere productiewerk van pionier Conny Plank.
Meest opvallende track op dit toch wel overtuigende album is 'Kissing the Machine'. In 1993 schreef McCluskey mee aan een album voor Karl Bartos (ex-Kraftwerk), wat onder meer resulteerde in dit nummer. Voor English Electric werd het liedje in een nieuw jasje opgenomen, samen met zangeres Claudia Brücken van Propaganda. Al met al is English Electric een aardig album geworden, die soms wel een beetje kitscherig overkomt. Liefhebbers van synthesizermuziek en new wave uit de vroege jaren tachtig zullen English Electric, het twaalfde album van Orchestral Manoeuvres in the Dark, zeker weten te waarderen