Game of Thrones (Seizoen 2)
Eén van de populairste series van dit moment is onbetwist Game of Thrones. De op de boeken van George R.R. Martin gebaseerde tv-serie bewees in zijn debuutseizoen direct een ware publieksfavoriet te zijn en trok met het tweede seizoen nog meer kijkers dan in het eerste, waarbij ook nagenoeg alle critici lovend waren over de ontwikkelingen op het mythische continent Westeros. Op 1 april start het derde seizoen en FOK! gaat dit seizoen volgen met een wekelijkse recap. Tijd dus voor een terugblik op het tweede seizoen aan de hand van de onlangs verschenen Blu-Ray.
Recap seizoen 2
Er passeren in seizoen twee weer veel personages de revue die allemaal hun eigen verhaallijnen bewandelen. Deze kruisen elkaar uiteraard gaandeweg het seizoen, niet voor niets heet het boek waarop dit seizoen is gebaseerd A Clash of Kings, maar om dit kort samen te vatten is eigenlijk onbegonnen werk. Vanaf de eerste aflevering ligt het tempo hoog en is het soms wat lastig te volgen, helemaal omdat niet ieder subplotje evenveel aandacht krijgt en deze aandacht ook nog eens niet altijd gelijkmatig verspreid is.
Gedurende het seizoen vallen de puzzelstukjes echter toch in elkaar en zijn de belangrijkste losse eindjes relatief eenvoudig aan elkaar te knopen. Lukt dat alsnog niet helemaal, dan kunnen daar de extra’s op de Blu-Ray wellicht bij helpen, maar daarover later meer. Zoals dit tweede seizoen bewezen heeft, wordt in het derde seizoen vast en zeker ook nog een en ander toe- en uitgelicht, want alle vragen direct beantwoorden past niet bij Game of Thrones. De opbouw van het seizoen is strak geregisseerd: naarmate de tijd vordert en de oorlog aan de deur klopt, vliegen de rake klappen je op letterlijk en figuurlijk gebied om de oren. Seizoen twee is gewoon weer genieten geblazen!
Natuurlijk blijven enkele personages uit seizoen één ook in dit seizoen centraal staan. Robb Stark voert zijn leger aan op weg naar het wreken van zijn vader, met Jamie Lannister als zijn gevangene. Jon Snow probeert zijn ware ik nog altijd te vinden tussen de ridders van de Night’s Watch. Arya Stark moet zichzelf zien te redden nadat ze ontsnapte aan de Lannisters, zuster Sansa doet dat als de aanstaande vrouw van de steeds gestoorder wordende koning Joffrey. In Joffrey’s huis voeren Cersei en Tyrion hun persoonlijke vendetta, waar elders Stannis en Renly Baratheon hetzelfde doen.
En dan is daar natuurlijk nog de beeldschone, platinablonde Daenerys Targaryen. Aan het einde van seizoen één stapte ze zonder schrammetje uit een vuur, met een draak op haar schouder. De draak die tot zoveel commotie en ophef leidde in Westeros, die vroeger zoveel schade aan heeft gericht en uitgestorven werd gewaand. Khaleesi doet er alles aan om haar uitgedunde volk samen met haar jonge draken te leiden, vanaf de zich - volgens haar rechtmatig - toegeëigende positie op de troon. Op weg naar de troon worden haar krachten getest in de handelsstad Qarth. Dit seizoen licht alvast een tipje van haar vurige sluier op, waarbij de climax tegen het einde alweer net zoveel verwachtingen schept als het einde van het eerste seizoen.
Buiten de vaste personages worden er enkele nieuwe geïntroduceerd. Robb Stark was reeds aan een dochter van Lord Walder Frey beloofd, maar hij vindt een love-interest in Talisa Magyr. Iemand die tevens een stukje nuancering aanbrengt in de gedachtegang over slavernij en de als natuurlijk aanvaardde scheiding tussen arm en rijk. Een andere belangrijke toevoeging is die van het gevolg van Stannis Baratheon. Hij speelt een voorname rol in de strijd naar de troon, waarbij hij onder meer wordt gesteund door onze eigen Carice van Houten als Melisandre Van Asshai. Een rol vol duisternis en geheimzinnigheid, eentje die de serie een stukje extra magie geeft en zorgt voor één van de meest bijzondere geboortes uit de tv-geschiedenis.
De echte ster van dit seizoen is echter Peter Dinklage. Eerder postten we op FOK! al dat hij de twijfelachtige eer had de eerste persoon te zijn die in de openingscredits genoemd wordt. Maar los van de ontwikkelingen die dit tweede seizoen met zich meebrengt en wat zijn personage Tyrion Lannister te verduren krijgt, weet hij de show te stelen zoals hij in Westeros het politieke spelletje tot in de puntjes beheerst. En als de tijd daar is, is hij degene die voor dat extra stukje beleving en ontroering zorgt en de kijker kippenvel kan bezorgen. Daar waar iedereen zichzelf heeft gekroond tot één van de koningen, is Tyrion Lannister dit seizoen alles waarvoor Game of Thrones staat en is hij daarmee de ongekroonde koning van de serie.
Al deze personages krijgen te maken met intriges, spanningen, verraad, vertrouwen, liefde en macht en dat allemaal in de strijd om de felbegeerde troon. Dit brengt een gevecht met zich mee dat gepaard gaat met een gezonde portie naakt, grof taal- en drankgebruik en flink wat geweld. Precies wat we gewend zijn van HBO dus, maar wel een stuk gedoseerder dan afgelopen seizoen. Wat dat betreft doet dit tweede seizoen niet onder voor het indrukwekkende eerste, op dit gebied is het zelfs sterker. Bovendien is er eindelijk een grote veldslag die de grootschalige opzet eer aan doet en die onvermijdelijk is bij een boek dat A Clash of Kings heet.
Toch kan er net niet getipt worden aan het eerste seizoen. Misschien wordt Eddard Stark dan toch gemist, een personage dat als protagonist dienst deed en iemand waarmee je je als kijker kon identificeren. Een dergelijk personage mist in dit tweede seizoen, of is te weinig voornaam aanwezig. Natuurlijk speelt Dinklage de sterren van de hemel, maar de emotionele impact van het debuutseizoen wordt niet geëvenaard. Qua productie wordt dan weer wel beter gescoord, dus het is wikken en wegen waar je als kijker meer waarde aan hecht. Goed is seizoen twee van Game of Thrones echter onomstotelijk. Zeer goed zelfs, want naarmate het einde nadert vallen steeds meer puzzelstukjes op hun plaats en na afloop voelt het wachten op het nieuwe seizoen weer als een veel te lange zit.