Walter Salles Box

Marco (Marco-van-Hoof)

Walter Salles. Zijn naam zal weinigen een belletje doen rinkelen, maar (sommige van) zijn films zijn een stukje bekender. Zo regisseerde de voormalige documentairemaker onder meer het voor twee Oscars genomineerde Central do Brasil uit 1998, The Motorcycle Diaries (2004) over Che Guevara en, vorig jaar, On the Road, gebaseerd op het boek van Jack Kerouac dat, zoals dat dan zo mooi heet, lange tijde als onverfilmbaar werd gezien. Nu is er sinds een tijdje een dvd-box met drie van zijn films. Central do Brasil staat er op, evenals On the Road. De derde titel is het uit 2008 stammende Linha de Passe. Waarom er juist voor deze drie titels is gekozen en niet voor andere en/of meerdere films heeft vast iets met rechten te maken, maar dat mag de filmpret niet drukken. Want bekend of niet, Salles heeft enkele puike werken afgeleverd.

Walter Salles Box

Central do Brasil

Aan het begin van de film wordt getoond hoe mensen duwen en trekken om een plekje in de zojuist aangekomen trein te bemachtigen. Rio de Janeiro is geen gezellige plek, dat dat duidelijk is. Hoofdpersoon Dora (subliem gespeeld door Fernanda Montenegro, die voor haar rol een Oscarnominatie kreeg) werkt op het station. Ze schrijft brieven voor mensen die niet kunnen schrijven en doet ze dan op de post. Tenminste, dat denken haar klanten. In werkelijkheid stopt ze de brieven thuis in een lade. Op een dag komt een moeder met haar zoontje Josué een brief dicteren voor haar vermiste man. Kort daarna overlijdt de vrouw. Het jochie kent verder niemand in de grote Braziliaanse stad en gaat naar Dora. Die neemt hem met tegenzin op sleeptouw op zoek naar zijn vader. Gelukkig voor de kijker volgt er geen slap, sentimenteel geneuzel over de band tussen de vrouw en het kind. Dora doet het meer uit schuldgevoel dan uit moederlijke liefde, al ontdooit ze uiteindelijk wel een beetje.

Central do Brasil

Linha de Passa

Vier broers, een moeder en meerdere vaders die de benen hebben genomen. De locatie is São Paulo. Tien jaar na Central do Brasil is dit wederom een film over mensen die een zwaar leven in de grote stad hebben. En wederom is het jonge jochie (de andere drie broers zijn tieners) aandoenlijk, puik geacteerd en op zoek naar zijn vader. Het enige wat Reginaldo van hem weet is dat hij buschauffeur is. Hij gaat dan ook vaak met de bus, wat veel ontroerende beelden oplevert. Ondertussen hoopt een andere broer bij een topclub te kunnen gaan voetballen. Scouts komen oefenpotjes bekijken en pikken er een paar jongens per keer uit. De nonchalance van de scouts schrijnt met de inzet en soms moedeloosheid van de voetballers die weten dat ze anders niets hebben. Veel in deze film schrijnt. De cynicus zal verzuchten dat er op het gemoed gespeeld wordt door een tranendal over de kijker uit te storten. Anderen zullen meeleven en ontroerd raken en dankbaar zijn voor het sprankje hoop aan het eind van de film.

Linha de Passe

On the Road

Jack Kerouacs 'On the Road' is hét boek van de beatgeneratie die in de jaren vijftig van de vorige eeuw in de VS ontstond. Al sinds 1968 had The Godfather-regisseur Francis Ford Coppola de rechter van het boek, maar het zou tot 2012 duren voordat de film uitkwam. Of een verfilming wat toe zou voegen was altijd de vraag bij dit boek en het antwoord zal per kijker verschillen. Het beatgevoel van de jaren vijftig met poëzie, jazz, seks, blowen, drinken en de constante drang naar vrijheid wordt zeer treffend weergegeven. Hier staat echter tegenover dat de personages amper uitgewerkt worden en daardoor nogal eendimensionaal en weinig interessant zijn.

On the road

Box als geheel

On the Road is duidelijk het buitenbeentje van de dvd-box. Waar Central do Brasil en Linha de Passa de ellende van mensen in de grote stad realistisch laten zien, biedt On the Road zuipende, blowende en zichzelf interessant vindende tieners die rondjes door de VS rijden. Komt de weerstand in de twee eerstgenoemde films van buiten door de moeilijke omstandigheden, in de verfilming van het klassieke boek van Kerouac ligt de wereld letterlijk aan de voeten van de personages maar weten ze domweg niet wat ze ermee aan moeten. Eigenlijk zou On the Road gebundeld moeten worden met The Motorcycle Diaries, ook een soort roadmovie met twee vrienden. Maar waarom zouden we daarover klagen? Met deze box kan de kijker zich laten ontroeren of op ontdekkingstocht gaan door een deel van de VS én door een deel van het oeuvre van regisseur Walter Salles.

Walter Salles
Walter Salles

Extra's

Het schijfje dat bij Central do Brasil hoort, heeft behalve de trailer niets te bieden. De dvd van Linha de Passe gelukkig wel, al staat dit niet op de hoes vermeld. Naast de trailer en die van Katanga Business, Slumdog Millionaire en 24 City, is er een ruim zeventien minuten durend interview met Salles te vinden. Het is verbeeld in een aantal segmenten die tussentitels (bijvoorbeeld 'filmen op straat' en 'betekenis van de titel') dragen waardoor het geheel overzichtelijk overkomt. Voor liefhebbers van de film een zeer interessante extraatje. Ook bij On the Road zitten extra's. Hiervan wisselt de kwaliteit echter sterk. Het begint al irritant met een drietal trailers die je moet skippen om überhaupt bij het menu te kunnen komen. Daar aangekomen is er een extra getiteld 'box Walter Salles' die je leidt naar een advertentie-achtige afbeelding voor de dvd die je al hebt! Het gesprek met Salles maakt echter wel wat goed, al was het maar omdat hij over de casting van de acteurs zegt dat hij de naam van Kristen Stewart op moest schrijven om deze niet te vergeten omdat hij nog nooit van haar gehoord had.