CD: Lyonite - Disguised in Darkness
Het was op 19 januari 2008 dat de Leeuwarder progressieve symfonische metalband Lyonite haar eerste optreden deed. Inmiddels zijn we dik vijf jaar verder en zijn we na een EP en een track op een verzamelelpee eindelijk toe aan het debuutalbum van deze zeer getalenteerde metalband uit de Friese hoofdstad.
Toen Lyonite afgelopen september in het poppodium Romein in Leeuwarden ter ere van het verschijnen van de lp Frisian Metal Massacre - Volume Two een optreden deed, werden er al een groot aantal nummers van het toen nog te verschijnen album Disguised in Darkness gespeeld. Ondanks dat ik sindsdien alweer tientallen nieuwe albums heb beluisterd klinken sommige van de nummers op dit debuutalbum dan ook op één of andere wijze meteen vertrouwd in de oren.
Lyonite maakt symfonische metal die zo nu en dan heerlijk zweverig en dromerig kan klinken, maar ook zeker stevig uit de hoek kan komen. Vanaf de openingstrack 'Liberty' wordt het gaspedaal dan ook stevig ingetrapt om pas na een zevental nummers weer wat gas terug te nemen. Sinds het verschijnen van de titelloze EP in 2011 is de band muzikaal gezien behoorlijk geëvolueerd. Was de groep op de Frisian Metal Massacre-lp nog een beetje de vreemde eend in de bijt, op hun album komt de groep een stuk beter tot haar recht. Na het beukende eerste nummer is het al meteen tijd voor een instrumentaal intermezzo wat meteen een bruggetje bouwt naar het daarop volgende nummer. 'Mythical Interlude' doet wel wat denken aan bands als The Gathering - maar dan wel tentijde van het album Always - en Epica, bands waarbij eveneens de toetsenist een groot aandeel in het bandgeluid heeft.
Maikel Pang Atjok is zonder enige twijfel één van de beste toesenisten in de Noordelijke metalscene en laat dat op dit album dan ook uitgebreid horen. Met nummers als 'Pride', 'My Disguise' (met gastvocalen van Ferdinand Wanders (Dimæon), 'Tenfold the Threshold' en 'Forgiveness' laat de groep duidelijk horen dat ze wel raad weet met melodieuse powermetal. Maar dat is op zich niet zo vreemd als je weet dat deze band met Mathijs Westra de beste metaldrummer van Friesland aan boord heeft (Westra won in 2012 de Drumslach drumbattle).
Pas bij het voorlaatste nummer 'Soundless Motions' is het tijd voor een rustmoment. Het nummer doet qua sfeer wel wat denken aan de legendarische Nederpopband Kayak. Maar dan wel met het mooie stemgeluid van frontvrouw Claudia Edwards-van Muijen. Disguised in Darkness wordt in stijl afgesloten met het 15 minuten durende 'Darkness Ends'. Een waardige afsluiter van een zeer geslaagd album dat zeker niet mag ontbreken als je bijvoorbeeld bands als Dream Theater, Nightwish, Circus Maximus, Seventh Wonder en Sonata Arctica al in je cd-kast staan.
Mocht je trouwens nog niet overtuigd zijn, op zaterdag 9 februari is de albumpresentatie van Disguised in Darkness in het City Theater Schaaf in Leeuwarden. Dan krijg je er als toetje namelijk ook nog een speciaal jubileumoptreden van het al 10 jaar bestaande Dimæon bij. Lyonite is een band waar we als Nederlandse metalliefhebbers best trots op mogen zijn!