Boek: Vleugels - Claire Corbett

Wouter Kursten (Magneet)

Helikopters, vliegtuigen, vliegende auto’s, vliegers en ballonnen. Dit zijn allemaal dingen die je kunt gebruiken om te vliegen. Zou het niet over de top waanzinnig fantastisch zijn om jezelf een paar vleugels aan te kunnen laten meten? In Vleugels van Claire Corbett is dit de waarheid geworden, mits je genoeg geld heb is het mogelijk om jezelf van veren te laten voorzien.

Vleugels draait om de vleugelloze detective Zeke Fowler en de wel van vleugels voorziene au-pair Peri. Zij is er met de baby Hugo vandoor gegaan omdat ze niet het idee had dat de ouders van Hugo echt van hem hielden. Fowler krijgt van de steenrijke vader de opdracht om Hugo terug te halen. Tijdens zijn avonturen om dit te bewerkstelligen maar zoals het in een goed boek hoort is niet alles wat het lijkt te zijn.

Feitelijk weet Fowler het kindermeisje al snel te vinden. Het echte avontuur begint daarna pas. Er blijken namelijk ook Wilde vliegers te zijn. Dit zijn mensen die aan de maatschappij hebben willen ontsnappen. Is Peri echt een Wilde geworden of zit er meer achter.

 Over het algemeen is Vleugels een geweldig boek om te lezen. Het zuigt je echt het verhaal in maar wegleggen blijft toch goed mogelijk. Een ideale balans dus tussen die twee. Alle karakters worden zeer goed beschreven zodat je je bijna alles heel goed voor kunt stellen. Sommige dingen worden echt niet duidelijk genoeg gemaakt. Dat auto’s kunnen praten, kan ik nog wel inkomen maar nergens wordt duidelijk hoe het kan dat ze zo zeldzaam en duur zijn geworden. Ook de slick blijft wat onduidelijk. De ene keer is het een tablet, dan weer een usb stick met scherm, groot, klein, met reclames aan gebouwen, met informatie over mensen maar je kunt er ook weer mee bellen. Zo warrig als deze opsomming is blijkt dit fenomeen dus ook te zijn. Gelukkig is dit niet al te hinderlijk als je dat allemaal eenmaal door hebt maar dat kan de eerste keer dat je dit boek lees wel wat pagina’s duren.

 De eerste keer? Ja, de eerste keer want daarna zullen er nog heel wat keren volgen. Vleugels is zo’n lekker boek dat het geen enkel probleem is om het meerdere keren te lezen. Wel kan ik dan de digitale versie aanraden die ik ook heb gelezen zodat de pagina’s niet al te hard verslijten.