To Rome with Love
Ga er lekker voor zitten, de nieuwste Woody Allen is verschenen op het witte doek. Na stops in Barcelona, Londen en Parijs is de zessenzeventigjarige regisseur deze keer neergestreken in de Eeuwige stad, Rome. Allen heeft voor deze film de scherpste dialogen en het betere acteerwerk geschreven, iets dat in de afgelopen jaren weleens ontbrak. In To Rome with Love doet Allen waar hij zin in heeft; verhalen vertellen over loyaliteit, kunst en natuurlijk de liefde. Een blik vol sterren is opengetrokken om de visie van de meester gestalte te geven.
Allereerst is er het verhaal van Jack (Jesse Eisenberg), een zenuwachtige architect die gevoelens koestert voor twee vrouwen, namelijk zijn vriendin Sally (Greta Gerwig) en Sally’s beste vriendin Monica (Ellen Page). Jack heeft het geluk om zijn grote voorbeeld, befaamd architect, John (Alec Baldwin), tegen het lijf loopt in Rome. Al gauw wordt hij Jacks ‘onzichtbare' vriend die hem bijstaat met sarcastische raad en daad. De buurt Trastevere is uiteindelijk datgene wat ze bindt.
Dan is er het verhaal van een pasgetrouwde Italiaanse plattelandsjongen die samen met zijn vrouw net is aangekomen in Rome. Wanneer ze hun hotel verlaten, gaat zij op zoek naar een kapper en wordt hij meteen lastiggevallen door Anna (Penélope Cruz), een bloedmooie en weelderige prostituee. Anna denkt dat hij de klant is die haar van tevoren al zo royaal heeft betaald. De jongen grijpt zijn kans en stelt Anna voor aan zijn familie als zijn vrouw. Dit leidt tot beschamende maar toch ook grappige situaties. Maak je geen zorgen over de daadwerkelijke echtgenote, zij valt op den duur voor een Italiaanse filmster.
Het derde verhaal gaat over Leopoldo (Roberto Benigni), een doodgewone Romein, die werkt als ambtenaar. Op een dag is hij ineens beroemd terwijl niemand weet waarvan. Vierentwintig uur per dag wordt hij gevolgd door camera’s en journalisten die hem de domste vragen stellen. Als hij ten slotte op het idee komt om te vragen waarom hij gevolgd wordt, antwoord er iemand “Omdat je beroemd bent van het beroemd zijn.” Het moge duidelijk zijn dat Allen hiermee zijn afkeer laat blijken voor het genre dat reality-tv heet.
Allen maakt zelf het verhalenkwartet compleet als oud-operaregisseur Jerry, die met zijn vrouw Phyllis (Judy Davis) is gearriveerd in Rome om hun dochter Hayley (Alison Pill) en hun aanstaande schoonzoon te ontmoeten. Jerry kan eigenlijk alleen maar klagen. Als hij de vader van zijn toekomstige schoonzoon opera hoort zingen in de douche veranderd dat. Jerry heeft weer hoop en een plan. Een plan waar zijn vrouw haar vraagtekens bijzet. Maar hij zet door en met resultaat. Dit hilarische resultaat maakt het begrijpelijk dat Allen zichzelf gecast heeft voor de rol.
Wat fijn is aan een Allen-film, is het feit dat je meestal direct (muzikaal) het verhaal wordt ingezogen. Nu is dat niet anders, je wordt welkom geheten in de zonovergoten straten van Rome door de liefdesklassieker Volare en een vrolijke verkeersagent. Wat je eerlijk is eerlijk, in de goede stemming brengt.
Helaas zijn er ook minpunten aan de film. Deze keer heeft Allen geen besef van tijd. Soms duurt een verhaal een paar dagen en een andere weer weken. Je hoeft dus niet te wachten op een plot dat uiteindelijk bij elkaar komt, want dat gaat niet gebeuren. Hierdoor is de film af en toe wat rommelig.
Hoe amusant de recente films van Allen ook waren, de vrouwelijke personages blijven voor hem een blinde vlek. In To Rome with Love rammelen ze ook. Altijd worden de arme sukkels overmeesterd door de verleidelijke dames. Je zou dit overigens charme van de regisseur kunnen noemen.
To Rome with Love is niet beter of mooier dan Allens succesvolste film, Midnight in Paris. Maar de beelden die Allen heeft gedraaid en bij je oproept, zijn absoluut de moeite waard. Geniet van de voorlopig laatste halte op de Europese vakantie van Woody Allen. Hierna vliegt hij door naar San Francisco en New York en blijft de vraag wanneer wij hem terugzien in Europa, nog onbeantwoord.
