A Wilhelm Scream, Leeuwarden, Gloppe

Afgelopen maandag stond het Leeuwarder muziekcafé De Gloppe in het teken van de melodieuze hardcorepunk. Maar liefst vier aangename bands vulden de poster met als absolute publiekstrekker het uit New Bedford, Massachusetts afkomstige A Wilhelm Scream. Een zeer aangename manier om de week te beginnen.

De avond werd afgetrapt met een stevig stuk skatepunk van de betere klasse. 50/50 is een band die vooral buiten de landsgrenzen al behoorlijk wat fans heeft gemaakt. Zo betaalde een diehard fan uit Japan maar liefst 265 dollar voor een exemplaar van het debuut- en mini-album Slaves Of Modern Kind van de groep. De uit Leeuwarden en Lemmer afkomstige skatepunkband 50/50 speelde, naast nummers van hun eerste album When The Shit Hits This Van, opvallend veel nieuwe tracks die hopelijk nog eens op de opvolger van eerdergenoemd album zullen verschijnen. Daarnaast schroomt de band ook absoluut niet om een covertje van Propaghandi door de set heen te smijten. De groep springt zo nu en dan behoorlijk van de hak op de tak in een stijl die we ook kennen van bands zoals het Canadese Protest The Hero en het Japanse Fact. Neem daarbij de mooi bij elkaar horende zangstemmen van Snaar en Dorian en je hebt een band die zo ongeveer elk muzikaal vaatje tapt wat tussen The Ramones en NOFX te vinden is. Een band die dus eigenlijk niet in een hokje te plaatsen valt vanwege hun diversiteit in muzikale genres. Met zo'n sterke band als opener van de avond weet je al dat er eigenlijk weinig meer mis kan gaan.

Na 50/50 was het de beurt aan het uit Den Haag afkomstige Drunktank. De muziek die Drunktank maakt valt het beste te omschrijven als een cross-over van melodieuze hardcore punkrock met jaren tachtig hardrockinvloeden. De groep had de avond hiervoor ook al met hoofdact A Wilhelm Scream gespeeld in bar en poppodium De Supermarkt in hun thuisstad en vooral zanger/gitarist Pim Troost was daar nogal van onder de indruk, afgaande op de af- en aankondigingen bij dit optreden. Ook de zang- en drumcapaciteiten van drummer Raymond Drenth zijn zeker een extra vermelding waard. De band trad in het verleden al op met onder meer Lagwagon, Strung Out, Voodoo Glow Skulls, Venerea, Belvedere, Streetlight Manifesto, This Is A Standoff, Burning Heads, Craig’s Brother, Misconduct, Mute, Atlas Losing Grip, Forus en No Trigger en mag ook zeker tot de betere Nederlandse bands in het genre gerekend worden. Vlak voor het einde van het optreden zette de groep ook nog een doosje met cd's op het podium in het kader van "Wie een cd wil, die pakt er maar een. Ze zijn gratis." Het duurde dan ook niet lang of het doosje was schoon leeg. Ben je dus into melodieuze punkmuziek maar ben je ook niet vies van een heerlijk Iron Maiden-achtige riff dan zit je bij Drunktank op de juiste plaats. En dan hebben we het nog niet eens over het gastoptreden van lokale held Jan Punk!

Na Drunktank was het tijd om de grens over te gaan en wel met oudgediende Homer uit België. Het uit Aarschot afkomstige kwartet liet duidelijk merken dat ze al heel wat jaren ervaring hebben. De in 1998 opgerichte band stond al op menig groot (punk)festival en heeft binnen de hardcoreband-scene al een behoorlijke naam gemaakt sindsdien. Homer, bestaande uit de gebroeders Johan (zang) en Bert Quinten (gitaar + zang), bassist Mattias Vos en drumbeest Wannes Vanvoorden, zeggen zelf beïnvloed te zijn door bands zoals Thrice, Bad Religion, Refused, Sick of it All, Descendents, Hot Water Music, Alkaline Trio, Strung Out, No Fun At All en daar zou, afgaande op het concert in Leeuwarden, ook gerust de band Poison Idea aan toegevoegd mogen worden. Heerlijke vuige punkrock met voor het genre opvallend verstaanbare zangpartijen. In de internationale pers werd de groep omschreven als: "Infectious, on punkrock based, music that draws its edginess from hardcore and metal infused riffs. The right dose of charisma and a sense of unity turn their shows in memorable punk happenings." Daar sluit uw verslaggever zich helemaal bij aan.

Na Homer was het dan tijd voor de band waar velen halsreikend naar uit hadden gekeken. A Wilhelm Scream is een hardcore punkband uit New Bedford, Massachusetts. De groep werd in het midden van de jaren negentig opgericht en heeft sindsdien al een aardige hoeveelheid albums uitgebracht. Zo horen we de groep rondom zanger Nuno Pereira nummers van hun meest recente album Career Suicide spelen zoals 'We Built This City! (On Debts and Booze)', 'Jaws 3, People 0' maar ook veel werk van hun album Ruiner uit 2005. Dat de band ook in Nederland best wel populair blijkt wel uit de inmiddels behoorlijk volle bovenzaal van De Gloppe die wel wat deed denken aan een soort van sauna. Liefhebbers van de betere melodieuze punkrock doen er dan ook goed aan om alvast woensdag 22 augustus in hun agenda te checken aangezien A Wilhelm Scream die avond, samen met Good Riddance en Flatliners, in de Amsterdamse poptempel De Melkweg te zien is. Zelden begon de week, muzikaal gezien, beter dan op 6 augustus 2012. Een avond waarover later vast nog wel eens smachtend zal worden gesproken.

Kijk op de volgende pagina voor de setlijsten van 50/50, Homer en A Wilhelm Scream.