CD: Soulsavers - The Light The Dead See

Soulsavers is een bijzonder duo uit Groot-Brittannië. Rich Machin en Ian Glover weten niet alleen een adembenemende combinatie te maken van muziekgenres zoals elektronica, rock, gospel, country en soul, maar hebben ook een neus voor gastvocalisten - Mike Patton (Faith No More, Fantômas), Gibby Haynes (Butthole Surfers), Mark Lanegan (Screaming Trees, Queens Of The Stone Age) - die in het verleden met een behoorlijke aap op hun rug rondliepen.

Op het vierde album van Soulsavers worden de vocalen verzorgd door Dave Gahan van Depeche Mode. Het duo stond in het voorprogramma van Depeche Mode in 2009 en Gahan was wel onder de indruk van de heren. The Light The Dead See is gebaseerd op een gedicht van de in 1978 overleden dichter Frank Stanford. Het album opent met 'La Ribera', een instrumentaaltje die direct doet denken aan de epische spaghettiwesterns van weleer. Op het moment dat deze recensie geschreven wordt is het regenachtig buiten en dat sluit mooi aan bij de sfeer op het album waarmee Gahan meteen laat horen een waardig opvolger van Mark Lanegan te zijn.

There are many people who come back.
After the doctor has smoothed the sheet.
Around their body.
And left the room to make his call.
They die but they live.
(uit: The Light The Dead See)

Nu heeft Gahan dan ook wel het nodige meegemaakt in zijn leven. Zo deed de zanger een zelfmoordpoging in 1995, was zes minuten klinisch dood na een overdosis amfetamine in 1996 en kreeg in 2009 een kwaadaardige tumor aan zijn blaas waarvan hij op succesvolle wijze werd verlost. Wat dat betreft lijkt het alsof het gedicht The Light The Dead See over hem is geschreven.

Vanaf het eerste nummer neemt Gahan ons mee op een reis langs de donkerste plekken in zijn ziel. Bij tijden doet het album qua sfeer enorm denken aan de nummers die Martin Gore schreef in de tijd van Songs of Faith And Devotion. Ook zit Soulsavers muzikaal niet ver van Gahans band af. Bombastische strijkerspartijen en scheurende Hammondorgels worden niet geschuwd door het duo. Halverwege het album volgt een tweede instrumentaal intermezzo die zo als een soundtrack voor een herfstige dag kan dienen.

Gahan mag zich dan afvragen: "There's no confusion, only black. No questions to ask, like 'Am I coming back?" ('Bitterman'), voor de luisteraar van dit werkelijk ijzersterke album is er geen twijfel. The Light The Dead See is een album dat zowel de fans van Soulsavers als Depeche Mode aan zal spreken, maar ook voor een ieder die wel van een deprimerend stuk muziek houdt is dit een absolute aanrader. Dit is een album die aan het einde van het jaar in heel veel top tien lijstjes van beste albums van 2012 zal opduiken.

Om af te sluiten met de woorden van Frank Stanford:

"A roar sucks them under.
The wheels of a darkness without pain.
Off in the distance.
There is someone.
Like a signalman swinging a lantern.
The light grows, a white flower.
It becomes very intense, like music."
(uit: The Light The Dead See)