Koen Kampioen seizoen 1

Wouter Kursten (Magneet)

Koen is een voetballer uit de D1 van FC Top en hij droomt ervan om ooit professional te worden bij FC Stark. Samen met zijn teamgenoten beleeft hij avonturen die je niet zomaar zou verwachten. Dit klinkt als een matig jeugd romannetje uit de jaren zeventig of tachtig. Dit is echter niet zo, het vormt de basis voor een serie leuke jeugdboeken van Fred Diks die sinds 2003 verkrijgbaar zijn. Vorig jaar werd besloten om deze boeken te verfilmen en als serie op de buis te brengen.

Bij FC Top is Koen dé topper van het team, zonder hem denken de leiding én zijn teamgenoten het niet aan te kunnen. Bijna iedere aflevering ontstaat er dus wel een probleem waarbij het lijkt dat Koen misschien niet mee kan doen. Natuurlijk komt het iedere keer ook wel weer goed maar voor het zover is moet Koen wel weer een oplossing verzinnen voor het probleem.

Deze standaard verhaallijn klinkt natuurlijk alsof je alle afleveringen na één of twee wel gezien hebt. Niks is echter minder waar, de verhalen zeer goed opgezet waardoor dit niet opvalt. De spanning is iedere aflevering te snijden waardoor jong en oud op het puntje van hun stoel zitten tijdens het kijken. Om de nieuwe trainingsmethodes waar de überfanatieke trainer Sebas iedere keer weer mee aan komt zetten kan je niets anders doen dan lachen.

De serie werkt steeds verder toe naar hetgeen waar Koen van droomt: gescout worden door FC Stark. Dit is en blijft toch de centrale lijn van het verhaal en er wordt rustig maar steady naar de seizoenfinale toegewerkt waar deze droom misschien wel eens uit zou kunnen komen.

In totaal duren de acht afleveringen op de twee dvd’s 208 minuten. Helaas zijn er geen extra’s te vinden terwijl ik daar minimaal wel wat trucjes verwacht had. Op de site van Koen Kampioen bij de AVRO zijn die namelijk wel te vinden. Over de geluids- en beeldkwaliteit valt niks te klagen, zoals je tegenwoordig wel mag verwachten is dit uitstekend verzorgd. Het geluid had voor de dvd en HD versies misschien wel in 5.1 of beter te horen mogen zijn maar echt missen doe je dat niet.