Brighton Rock
Brighton is één van de bekendste badsteden in het zuidoosten van het Verenigd Koninkrijk. Een stad met veel oude Victoriaanse gebouwen en een grote pier, te vergelijken met bijvoorbeeld Scheveningen. In de film Brighton Rock neemt regisseur Rowan Joffe ons mee naar 1964, waar het kuststadje het toneel vormt voor het gelijknamige verhaal van Graham Greene.
Het is alweer 65 jaar geleden dat Graham Greene's boek Brighton Rock voor het eerst werd verfilmd. Waar regisseur John Boulting in 1947 het verhaal laat afspelen in de dertiger jaren van de vorige eeuw, heeft Rowan Joffe het verhaal in zijn speelfilmdebuut verplaatst naar het midden van de zestiger jaren. In Brighton Rock draait het om Pinkie Brown (Sam Riley). De georganiseerde misdaad heeft haar intrede gedaan in het voorheen rustige badplaatsje en de strijd gaat voornamelijk tussen de bendes van Kite (Geoff Bell) en Colleoni (Andy Serkis). Op een avond ziet Pinkie hoe zijn baas neergestoken wordt door de gangster Fred Hale (Sean Harris). Pinkie ziet zijn kans schoon om leider te worden van zijn eigen bende en neemt wraak. Vanaf dat moment heeft hij echter een probleem. Door omstandigheden krijgt de naïeve serveerster Rose (Andrea Riseborough) belangrijk bewijsmateriaal in handen. Brown begint een relatie met het meisje in de hoop dat ze haar mond houdt. De vermoorde gangster Hale was echter een vriend van Ida (Helen Mirren), de werkgever van Rose. Als Ida lucht krijgt van de verhouding tussen Pinkie en Rose, lopen de spanningen steeds hoger op.
Brighton Rock is een prima misdaadfilm. De keuze van Joffe om het verhaal te verplaatsen naar 1964 is een slimme zet van de regisseur. In dat jaar werd namelijk in Groot Brittannië gokken gelegaliseerd wat natuurlijk de deur wagenwijd openzet voor de georganiseerde misdaad. Brighton vormde daarnaast ook het strijdtoneel van gevechten tussen Mods en Rockers, een tweetal jeugdculturen die nogal met elkaar botsten in die tijd. Dit levert prachtige beelden op van tientallen opgepimpte Vespa's en andere scooters. Regisseur Joffe wilde met de film een moderne film noir maken en dat is hem aardig gelukt. Riley is sterk op dreef in zijn rol van de ietwat mysterieuze Pinkie Brown, die de liefde voor zijn vriendin uitdrukt door een spin zijn pootjes uit te rukken onder het motto 'She Loves Me, she loves me not'. Ook Riseborough is absoluut overtuigend in haar rol van het wereldvreemde en zeer naïeve serveerstertje Rose. Je blijft je wel constant afvragen wat de mooie Rose ziet in de psychopaat Pinkie. Liefde maakt schijnbaar echt blind.
Waar Amerikaanse misdaadfilms vaak uitlopen op spectaculaire vuurgevechten moet Brighton Rock het meer hebben van het opbouwen van de karakters in het grimmige verhaal. In 1964 was in het Verenigd Koninkrijk de doodstraf nog niet afgeschaft en dat speelt een belangrijke rol in deze adaptie van het in 1938 uitgebrachte boek van Graham Greene. Joffe's Brighton Rock is dan ook eigenlijk niet een remake van de gelijknamige film uit 1947 te noemen maar meer een nieuwe bewerking van het verhaal. Filmliefhebbers die een lekkere flitsende bendefilm willen zien kunnen deze film beter overslaan. Net als bijvoorbeeld Harry Brown en Tinker Tailor Soldier Spy kenmerkt deze film zich door een traag voortslepend verhaal waarbij de nadruk wordt gelegd op de karakters. Ben je echter in de stemming voor een klassieke misdaadfilm dan mag je deze film niet missen.
