Trespass
Misschien wel de grootste flop van 2011: Trespass. Een 35 miljoen dollar kostende productie die slechts 25.000 dollar opbracht voordat deze film na 10 dagen uit roulatie werd gehaald. De film heeft nu toch zijn weg naar de Nederlandse bioscopen gevonden. Is de film echt zó slecht of is het onterecht dat deze film geflopt is?
In het begin van de film maken we kennis met de familie Miller. Vader Kyle (Nicolas Cage) is een rijke, vlotte diamantair. Zijn vrouw Sarah (Nicole Kidman) is een huisvrouw die het luxueuze landhuis heeft ontworpen waarin dit stinkend rijke stel nu woont. En dan is er nog dochter Avery (Liana Liberato) die haar ouders de typische puberale hoofdbrekens geeft. Al met al een perfect gezin waarbij alles voor de wind gaat. Totdat vier gangsters het huis binnendringen en het hele gezin gijzelen op zoek naar één ding: geld, heel veel geld.
Regisseur Joel Schumacher is een regisseur met twijfelachtig werk. Sommige films zijn goed, sommige films totaal niet. De man maakt soms vreemde keuzes (tepels op het Batman-pak van George Clooney?) en dat geldt helaas ook voor deze film (de bril die Cage in het begin van de film opheeft is lachwekkend). Schumacher probeert er met deze film het beste van te maken, maar het gaat al mis met het script.
De gangsters die bij elkaar zijn gezet zijn allen even disfunctioneel. Met vier chimpansees was deze overval waarschijnlijk beter gelukt. Het lijkt of ze totaal onvoorbereid zijn gekomen en het enige dat ze kunnen doen is pistolen op de hoofden van de arme familie Miller richten. Eén slikt zijn pillen niet, de ander doet boven rustig een blowtje, en een derde is het nergens mee eens. Gedurende de film en de vele plottwists wordt het steeds ongeloofwaardiger.
Kidman en Cage lijken dit ook door te hebben en proberen niet eens een geloofwaardig karakter neer te zetten. Cage zet een staaltje overacting neer en Kidman doet niets meer dan bang kijken. Ook de gangsters weten niet te overtuigen met de clichématige ‘pretty boy' en de stoere ‘big guy'. Enige suspense is ver te zoeken en dat is toch waar het bij dit soort films om draait. Al na 30 minuten weet je dat het niet meer goed gaat komen met de film, en hoewel Schumacher zijn best gedaan heeft is er weinig beters van te maken.
Concluderend kunnen we zeggen dat het een wonder is dat deze film in de Nederlandse bioscopen is beland en niet direct naar DVD is verbannen. Waarschijnlijk zijn namen als Cage en Kidman voldoende om toch mensen naar de zalen te lokken en zo het verlies zoveel mogelijk te beperken. Dit is toch echt meer een film om met vrienden onder het genot van een biertje gezellig af te kraken en niet om op het grote scherm te bekijken.