CD: Coldplay - Mylo Xyloto
Eén van de succesvolste bands op dit moment is uiteraard Coldplay. De band vult regelmatig een stadion en de sympathieke Britten staan garant voor vier prachtalbums. Tot nu toe echter, want het nieuwste kindje is Mylo Xyloto. De titel betekent weinig, aldus zanger Chris Martin. "Het voelt fris aan, het is nieuw. Het staat gewoon mooi, met al die o's. Het betekent niets, maar het staat voor de muziek op de cd." Kan [Mie-lo Zie-leto] voorganger Viva la Vida overtreffen?
Bij een nieuw album hoort uiteraard een nieuwe sound en nieuwe artwork. Bij album nummer vijf heeft Coldplay gekozen voor graffiti-stijl. De cd bevat een boekje met foto's van de heren en traditiegetrouw een collage met teksten uit de nummers. Op het eerste gezicht lijkt het een lang album te zijn door de veertien nummers, maar schijn bedriegt. 'Mylo Xyloto', 'M.M.I.X.' en 'A Hopeful Transmission' zijn namelijk instrumentale intro's van de liedjes die daarop volgen. Weliswaar goede intro's, maar ze hadden niet apart op het album hoeven te staan.
Waar Coldplay echt goed in is is het creëren van een nieuwe sound op elk album. Ook dit keer is het weer gelukt om een totaal ander geluid te maken dan op de voorgangers. Was Viva La Vida nog meer een ingetogener album met veel strijkers, de nieuwkomer is veel bombastischer en experimenteler. Mylo Xyloto begint enorm goed met uitstekende singles als 'Hurts Like Heaven', 'Paradise', 'Charlie Brown' en 'Every Teardrop is a Waterfall', maar zakt daarna helaas weer een beetje in. De kwaliteit van de eerste helft wordt niet meer overtroffen.
De rustigere nummers 'U.F.O.', 'Up in Flames' en 'Don't Let It Break Your Heart' worden enorm overschaduwd door de overige hardere nummers. Ook het veelbesproken duet met Rihanna, 'Princess of China' valt buiten de boot. Ondanks dat het een prima nummer is, past het niet echt tussen de overige nummers. Het voelt een beetje als een 'moetje' om een ster als Rihanna bij het album erbij te betrekken.
Coldplay heeft wederom een goed album afgeleverd en heeft bewezen vernieuwend te zijn. De cd begint enorm goed, maar het album eindigt helaas erg slap. Wellicht is het contrast een beetje te hoog tussen de rustige en minder rustige nummers. Ondanks dat het een goed album is, bevat het geen klassiekers zoals de oude Coldplay. Liedjes als 'Clocks', 'The Scientist' en 'Viva la Vida' ga je hier niet op vinden, het geluid is totaal anders. Maar juist dat is de kracht van Chris Martin en zijn band.