CD: Houses - Clean Life

Clean Life ligt inmiddels alweer dik een maand in de schappen, maar het zou zonde zijn om een getalenteerde band van eigen bodem niet de verdiende aandacht te schenken. De uit Leiden en Amsterdam afkomstige bandleden hebben sinds hun oprichting al de nodige sporen nagelaten. Hun in 2010 uitgebrachte EP End Of Story werd goed ontvangen en bracht ze zelfs zendtijd op radio en televisie. Dit resulteerde erin dat ze een jaar geleden al hun minutes of fame in ontvangst mochten nemen bij De Wereld Draait Door. Vergelijkingen met bands als Death Cab For Cutie en Brokal Social Scene werden vervolgens snel gemaakt. Ook vergelijkingen met Bettie Serveert werden niet uit de weg gegaan, een grote naam die ook in het buitenland succes heeft bereikt. Op Clean Life, welke officieel gereleased is op 19 september, bewijst dat ze een band zijn waar in ieder geval genoeg potentieel in zit.

Degenen die al enthousiast werden van de EP zullen met Clean Life geen teleurstelling in huis halen. Het album gaat door waar End Of Story stopte. Daarnaast staan de op de EP uitgebrachte nummers 'Suicide' en 'Stay With Me' tevens op dit album. De muzikale productie is verzorgd en schoon. De gitaar en zang eisen de meeste aandacht, maar er blijft genoeg ruimte over voor allerlei toevoegingen in de vorm van bijvoorbeeld een xylofoon. De bas en synthesizers (of orgels) verzorgen de nodige extra melodie. De instrumentatie gepaard met de stem van Elle van der Woude zorgt voor een constante zuiverheid die nooit laakt prettig in het gehoor te liggen. De stem van deze deels Zwiterse zangeres lijkt zich aan elk nummer aan te passen. De soms subtiele verschuivingen in accentuatie, intimiteit en melodie lijken haar dan ook geen enkele moeite te kosten.

De kunst van het liedjesschrijven is er in ieder geval één die ze goed hebben verstaan. Houses klinkt speels, maar laat op geen enkel moment horen dat ze niet serieus bezig zouden zijn. Opener 'A Way Home' probeert direct je aandacht te trekken door middel van een bombastische climax. Deze uitspattingen zijn redelijk zeldzaam, maar geven veel nummers net de nodige pit die ook op liedjes als het mooi geschreven 'Stay With Me' lijkt te werken. Dat deze nodig zijn om je af en toe ook wakker te schudden mag wel een puntje van kritiek zijn. Het nummer 'Suicide' was één van de blikvangers van hun EP en past ook perfect op het debuutalbum. De terugkerende catchy gitaarlijn, de langzame opbouw naar de climax, de sfeervolle opvullingen van de synthesizer en de loepzuivere zang, het lijkt allemaal te kloppen. Op de daaropvolgende nummers 'Black Clothes' en 'Remember' valt ook weinig af te dingen, maar deze liedjes blijven wel meer op de achtergrond in vergelijking met de rest van het album.

Voornamelijk de laatste drie nummers worden een stukje alternatiever. De gitaren vervallen op momenten in een zeurend samenspel, zoals tijdens de opbouw naar de, overigens positief opvallende, zware climax in 'Clean Mouth'. Met 'Red Tears' maakt Houses een uitstap naar de donkere regiones van het songwriterschap. De zwaarmoedige teksten worden gebracht door een net zo’n melancholische zang, die op momenten samenkomt met een additionele mannelijke zangstem. Het hammondorgel eist een grote rol op en weet veel extra atmosfeer te brengen. Afsluiter 'My Life' duurt een kleine vijf minuten en zet deze dromerige sfeer voort. De gitaren echoën op subtiele wijze het eind aan elkaar. 

Clean Life van Houses staat als een huis en mag een uitstekend debuut genoemd worden. Het album kent enkele uitschieters, maar daarom helaas juist ook nummers die iets minder blijven hangen. Op momenten dat je aandacht af begint te nemen is er echter wel een uitspatting in de buurt om je weer aan het luisteren te krijgen. Mocht je als liefhebber van alternatieve indiepop deze plaat nog niet gehoord hebben, laat deze dan zeker niet zomaar aan je voorbij gaan.