CD: (Never Mind The) Stars - Death Of Hype
(Never Mind The) Stars is een project wat zich moeilijk in een hokje laat plaatsen. Ja dat lees je goed, project. De stuwende kracht achter (Never Mind The) Stars is namelijk de in Londen geboren Aka Simon Little, die Amsterdam als zijn thuisbasis heeft. In 2003 richt Little Strfckr op, een collectief van dj´s en muzikanten. Nadat hij ontdekt dat hij ook van popmuziek houdt besluit hij zijn eigen ´band´ op te richten. Een jaar geleden verscheen het eerste album van (Never mind the) Stars, getiteld ´Aeroplane´. Op dat album horen we een geluid wat het meest weg heeft van een kruisbestuiving van Prince en Daft Punk.
Op ´Death Of Hype´ horen we een duidelijk ander geluid van (Never mind the) Stars. De indeling is alsof het een dubbel-lp betreft, met Side A, Side B, Side C en Side D. Het betreft hier gelukkig een CD en die hoef ik niet om te draaien. Op zijn tweede album werkt Little met meerdere gastmuzikanten. Zo komen we The Souldiers tegen in het nummer 'Half Way There', een swingend liedje met een heerlijk hammondorgel geluid, en een funky blazerssectie, waarbij de naam Prince in het achterhoofd blijft zweven. Die Prince sound is ook terug te horen in 'People People' en 'The Same'. Een andere gastmuzikant die maar liefst twee keer meedoet is de uit Londen afkomstige zangeres Sam Obernik. Vooral op 'New Life' en 'Stevie Nicks', de nummers met Obernik, is duidelijk te horen dat de roots van Little in de jaren 80 liggen.
(Never Mind The) Stars heeft met Death Of Hype een album gemaakt wat zich moeilijk laat beoordelen na één keer luisteren. Het is zeker een veelzijdig album. (Never Mind The) Stars maakt elektro-pop met scherpe funky randjes en zo nu en dan behoorlijke experimentele invallen, zoals op het nummer 'And Only That/In My Face' wat hij met Bertolf opnam. Aka Simon Little nam het album voor het leeuwendeel op in zijn eigen huis, alleen voor de grand piano in 'Locked And Tied' moest hij bij een studio terecht. (Never Mind The) Stars is duidelijk een albumartiest. Met andere woorden; hij heeft geen singles nodig en daardoor heeft het album een constante kwaliteit.
Bij het stemgeluid van Aka Simon Little moet ik vaak denken aan Hans Vandenburg, de frontman van het legendarische Gruppo Sportivo, waarmee ik trouwens niet wil zeggen dat hij andere artiesten imiteert. (Never Mind The) Stars heeft duidelijk een eigen geluid gekregen en laat dat op dit tweede album dan ook duidelijk blijken. En dat maar liefst 14 tracks en 76 minuten lang. Momenteel is de 'band' op tournee met de Popronde 2011.