Flypaper

Wanneer Tripp Kennedy tegen sluitingstijd nog even de bank binnengaat om wat geld te wisselen vindt hij zichzelf temidden van een dubbele bankroof. Twee groepen criminelen hebben het voorzien op dezelfde bank, op hetzelfde tijdstip. Tripp kan in principe weinig anders doen dan wachten tot de roof voorbij is, ware het niet dat er iets niet klopt aan de situatie...

Flypaper is geschreven door de bedenkers van The Hangover. Daar wordt ook mee geadverteerd om bezoekers te trekken, maar het is ietwat misleidend: dit is geen Hangover-in-een-bank. Deze film is minder baldadig, minder extreem, maar daardoor niet minder leuk. Het gegeven dat twee groepen criminelen elkaar beconcurreren tijdens een bankroof is origineel en grappig en de uitvoering is logisch en daardoor doeltreffend: het ene team is professioneel, gebruikmakend van geavanceerde technologie en met een goed plan. Het andere team is gewoon een tweetal hillbillies die een zonnebril voldoende vinden als masker en niet heel goed beslagen ten ijs verschijnen, maar toch een match zijn voor de concurrentie.

Daartussen zit Tripp, een eigenaardig personage dat soms doet denken aan de hoofdrolspeler uit The Mentalist als het gaat om oplettendheid, het leggen van verbanden en het negeren van autoriteit. Patrick Dempsey zet Tripp leuk neer, als een eenling die denkt een mysterie te hebben gevonden tussen de twee bankroven in. Hij gaat dit mysterie ook onderzoeken en vindt dat eigenlijk interessanter dan het feit dat hij onderdeel is van een groep gijzelaars.

Het resultaat is twee teams die met elkaar kibbelen over het stomme toeval waarin ze beland zijn, aangevuld met Tripp die zich bemoeit met hun zaken en op eigen houtje door het bankgebouw sluipt. De toon van de film is luchtig: niet overladen met grappen is het amusant om te zien hoe de domme boeven de slimme boeven irriteren, maar de slimme boeven ook niet alles op een rijtje hebben. Dat de oorzaak daarvoor misschien wel in een derde factor ligt, is aan Tripp om uit te zoeken, terwijl hij intussen een oogje heeft op bankbediende Kaitlin.

Flypaper is een leuke, karaktergedreven misdaadcomedy, waarin het volgen van originele personages en het proberen te ontrafelen van een al dan niet bestaand mysterie elkaar in evenwicht houden. Geen overdreven actie, geen over-de-top grappen en geen onnodige special effects maken deze film een leuke aanvulling op het zomer-blockbustergeweld dat ons de afgelopen maanden heeft bereikt.