Boek: De 100-jarige man die uit het raam klom en verdween
De 100 jarige man die uit het raam klom en verdween, deze titel deed me schrikken omdat ik bang was dat het boek net zo langdradig zou worden als de titel. Met meer dan 700.000 verkochte exemplaren in Zweden moet Jonas Jonassen echter wel ergens wel een positief addertje onder het gras verstopt hebben.
Allan wordt honderd jaar oud en de mensen van het bejaardenhuis en de lokale politiek vinden dat dat groot gevierd moet worden. Zelf is hij het daar echter niet mee eens en Allan besluit op zijn pantoffels uit het raam te klimmen. Al snel blijkt dat Allan nergens bang voor is en vaak zonder er al te lang over na te denken de goede beslissingen maakt. Voeg daar een enorme koffer vol met geld bij, wat onderwereldfiguren en een aantal zeer excentrieke mensen en dit vormt de basis voor een heel leuk boek. Tussendoor krijg je ook nog eens de verhalen te horen die Allan zijn hele leven heeft meegemaakt. Ook in het verleden blijkt hij op precies dezelfde manier geleefd te hebben; nergens bang voor en intuïtief de goede beslissingen makend voor een zeer interessant leven.
Eigenlijk zou er in deze review een groter stukje moeten staan over wat Allan nu eigenlijk allemaal meemaakt. Het nadeel bij dit boek is dat het echter een zo groot en zo ver over the hill onmogelijk verhaal is dat de humor absoluut niet over zou komen. Het is echt één grote sneltrein met belachelijke avonturen waarbij je continu met één grote smile op je gezicht zit te lezen.
De karakters in het boek lijken zo dun te zijn als een stuk bordkarton. Gaandeweg leer je ze echter beter kennen en merk je dat dat geen bal uitmaakt. Je kunt toch een karakter niet serieus nemen dat wel 30 of 40 studies net niet heeft afgemaakt omdat zijn erfenis anders stopte? Of een ander die een olifant heeft in haar schuur omdat die toevallig aan kwam lopen?
Het feit dat alles in dit boek zo overdreven is maakt het juist weer een geweldig boek om te lezen. Mocht je eraan beginnen dan kan ik je aanraden de tissues klaar te houden om de tranen van het lachen weg te vegen.