DVD: Resident Evil: Afterlife

In september vorig jaar ben ik naar de filmvoorstelling van Resident Evil: Afterlife geweest. Destijds vond ik de film qua verhaal enorm tegenvallen, maar door de mooie 3D-technologie werd er nog redelijk wat gecompenseerd. De film is nu uit op dvd, hoe is het resultaat geworden?

Het verhaal

Resident Evil: Afterlife gaat verder waar deel 3 stopte. Midden op de oversteekplaats Shibuya staat een verwarde vrouw in de regen. Plotseling breekt er wat bij haar en valt ze een voetganger aan. Omstanders rennen weg terwijl de man wordt opgevreten door de vrouw. Ook Japan is nu niet meer te redden. Toch is er een persoon die het probeert, namelijk Alice (Milla Jovovich). Of beter gezegd: tientallen keren Alice. Alle klonen van haar vallen de basis van Umbrella Corporation aan. Leidinggevende Albert Wesker weet te vluchten in een helikopter voordat hij samen met het gehele centrum van Tokyo door een speciale bom wordt weggeblazen. De echte Alice lift mee met Wesker om hem in het toestel uit te schakelen. De rollen worden echter omgedraaid en Wesker injecteert een vloeistof in Alice, waardoor ze haar krachten kwijtraakt. Geen overzicht meer op het vliegen, ramt de helikopter met Wesker en Alice tegen een berg. Alice strompelt uit het wrak en verdwijnt.

Zes maanden later. Op de radio wordt een boodschap afgespeeld van Arcadia, een veilige haven voor overlevenden. Vrij van infectie, genoeg onderdak en eten en drinken voor iedereen. Dit is ook de locatie waar de vrienden van Alice aan het einde van Resident Evil: Extinction naartoe zouden gaan. De missie is simpel: zoek overlevenden en blijf in leven. Dit is precies wat Alice van plan is, maar tussen haar en het paradijs is een wereld van vernietiging, dood en verderf. In een strijd om haar vrienden te bereiken is alles geoorloofd, maar is Arcadia wel het beloofde land waar iedereen op hoopt?

3D? Nee

Waar de bioscoopversie een mooie run had gemaakt met de 3D-technologie, is het op dvd zoals verwacht om te huilen. In reclamespots, tijdschriften, kranten en waar je ook maar kunt bedenken waren stukken te lezen over hoe geweldig de technologie van Resident Evil: Afterlife was als het om 3D ging. Dat klopt, effecten hadden veel meer diepte dan de gemiddelde film met een ander soort camerawerk. De kracht van RE:A zat hem ook heel erg in de Phantom-technologie, dus filmen met twee camera's tegelijkertijd op een enkel cameraframe. Avatar maakte hier ook grotendeels gebruik van. Enfin, marketing overal om te zeggen dat deze techniek VEEL beter was dan het naderhand toevoegen van 3D.

Ja? Je voelt de clue van bovenstaand verhaal aankomen? Precies: De dvd heeft een 3D-versie die je met twee bijgeleverde, papieren brilletjes moet bekijken. Ik kan dit maar op een manier uiten:

First I was like...

But then I was like...

Dat dus. Er is in de post-productie nog een extra laag 3D toegevoegd, zoals je in enorm veel films van tegenwoordig kunt zien. Nadeel is dat het niet echt goed uit de verf komt, omdat er eigenlijk maar een enkel laagje overheen wordt geplakt. Het voornaamste probleem is dat de diepte volledig weg is, iets dat bij 3D wel zo handig is. Op sommige plekken in de film is er wel rekening gehouden met deze overgang, maar de verschillen zijn minimaal te noemen. De vette openingstitels waar water op de namen van de acteurs valt, zijn in zijn geheel verdwenen. Voor de rest zijn de verschillen niet noemenswaardig, maar toch is en blijft het duidelijk: diepte was in de bioscoop belangrijk. In de '3D'- en 2D-versie is nog steeds erg de nadruk gelegd op de diepte en het idee dat er voorwerpen uit het scherm moeten komen. Door het papieren rotbrilletje zie je het niet en in de platte versie is het bijna tergend om te zien. Alles is platter, lelijker en zelfs nepper om te zien, omdat er een cutback is gedaan in effecten en 3D in vergelijking met de bioscoopversie.

Verhalend nog steeds minder

Ik blik nog even terug op mijn recensie uit 2009: "De film moet het echt hebben van het 3D-effect. Anderson gaf ook al toe dat hij tijdens het schrijfproces al rekening had gehouden met het 3D-gegeven. Kijk je echter door deze leuke gimmick heen, dan is het vierde deel van de bekende zombiereeks een echte tegenvaller." Ik blijf bij deze mening. Het is gewoon geen goede film, op welke manier je er ook naar kijkt. Het verhaal is verschrikkelijk matig als de 3D is weggelaten. Maar in de traditie van de Resident Evil-films kon je het ook verwachten, aangezien Alice met het deel bovennatuurlijker werd, het verhaal idiotere wendingen nam en er nog nauwelijks iets tot de basis van de film terugkeert, namelijk de game.

In het verhaal is voor mij het meest storende de doorgemuteerde zombies. Er zijn nu gravers en zombies die kunnen zwemmen (en niet onder water doorlopen zoals in Land of the Dead). Niet dat ik me erger aan de doorontwikkeling, maar dit slaat werkelijk helemaal nergens op in de context van de film. Zelfs een eigen versie van Silent Hill's Pyramid Head zwerft door Los Angeles In de games is het virus ook in doorontwikkeling geweest, beginnend bij Resident Evil 4. De basiseigenschappen van dit 'Las Plagas'-ras zijn ook totaal genegeerd in de film. Zo is bijvoorbeeld het ontstaan van dit type zombie is op een totaal andere manier gegaan dan het gewone 'T-virus gaat zijn gang' zoals we nu zien. Ook zijn ze overgevoelig voor licht in de games. In de films verschijnen ze overal, ongeacht of het licht is of niet.

Extra's

Er zijn enkele trailers te bekijken. Deze zijn van Machete, Law Abiding Citizen en van The Fourth Kind, waar Milla Jovovich ook in meespeelt. Vreemd is dat deze trailers alleen te zien zijn als je de dvd opstart, vanuit het hoofdmenu kom je er niet. Het hoofdmenu ziet er wel erg strak uit. Hoe het er precies uitziet verklap ik niet, want dan verraad ik al te veel over de film. Wat ik wel kan zeggen is dat de loop erg mooi gedaan is, het blijft namelijk naadloos doorlopen en herhalen.

Conclusie

De film blijft gewoon ruk. Van de RE-filmreeks is dit deel de meest slechte van allen en met het oog op het einde van Afterlife, verwacht ik dat deel vijf niet beter gaat worden. Helaas, het eerste deel was nog wel leuk om te zien. Wat dat betreft kun je het vergelijken met de Saw-reeks: als het bij het eerste deel was gebleven, was het fantastisch geweest. Helaas zijn beide series dermate verknald dat het langzaam maar zeker met het deel slechter wordt.

Resident Evil: Afterlife is leuk om een keertje te zien, maar meer niet. Het verhaal is zeer onder de maat, de uitwerking is matig en het einde is een ware draak. Mocht je de dvd in handen krijgen, bekijk dan voor het gemak de 2D-versie. Een zwaar financieel verlies zul je niet ervaren: de film lag op de dag van de winkelrelease al in de budgetbak bij de Free Record Shop. In mijn ogen een goede plaats waar dit moet liggen en blijven.