DVD: Dog Pound

Marco (Marco-van-Hoof)

Davis (16, gespeeld door Shane Kippel), Angel (15, Mateo Morales) en Butch (17, Adam Butcher) worden ieder om een andere reden in de jeugdgevangenis van Enola Vale geplaatst. Al snel wordt Butch geïntimideerd door ruziezoeker Banks (Taylor Poulin) en belandt hierdoor tijdelijk in de isoleercel. Als Davis merkt dat er drugs worden verhandeld, gaat de voormalige straatdealer zich met de hele handel bemoeien. Maar in de bajes gelden andere regels dan op straat...

Cover

Een film die direct op dvd geknald is. Vaak staat dat gelijk aan een waste of space in je bij de IKEA gekochte dvd-kast. Bij het onopgesmukte en solide geacteerde gevangenisdrama Dog Pound is dat niet het geval. Een reden hiervoor is dat de film kundig een aantal gevangenisfilmclichés omzeilt, zoals daar zijn de sadistische bewaker, de onschuldige gedetineerde en de uitleg (soms in flashback) die ons leert dat de delinquent in kwestie een moeilijke jeugd had. Een meer ambigu aspect van deze rolprent is het feit dat de focus niet ligt op plotstuwing, maar dat er à la een documentaire simpelweg geregistreerd lijkt te worden wat er zoal gebeurt in een jeugdgevangenis. Zo is er onder meer aandacht voor bezoekuren, een potje trefbal en anger management-klasjes. Aardig bedoeld en het draagt ook zeker bij aan het realisme, maar het leidt tegelijkertijd wel tot nietszeggende fragmenten die de boel nogal ophouden. Tot aan de climax en de opbouw ernaartoe sleept de film zich dan ook af en toe voort. De apotheose komt dientengevolge een beetje uit de lucht vallen, alsof de makers op het laatste moment besloten de film niet als nachtkaars uit te laten gaan.

Eten

De documentaire feel van deze remake van het Britse Scum - in 1977 als televisiefilm door de BBC geboycot en in 1979 opnieuw geschoten en als speelfilm in de bioscopen te zien - komt ook naar voren in de goed getimede muziek. Het singer-songwriter-achtige gitaargetokkel wordt ingezet bij scène-overgangen en zogeheten totaalshots, maar gelukkig niet om de emoties van de personages aan te zetten. Die hebben ten eerste geen nadruk nodig (ze zijn duidelijk genoeg) en ten tweede hebben de scènes waarin gevochten wordt een grotere impact als er geen muziek onder zit. Juist het spaarzame gebruik van licht en geluid toont onomwonden de bruutheid van de klappen die her en der onherroepelijk vallen. Dat de klappen worden uitgedeeld en geïncasseerd door tieners maakt het nog net een tikje heftiger.

Banks

Het totaal ongenuanceerde personage Banks zal met zijn twee meelopers van hulpjes (de film weet niet alle gemeenplaatsen te vermijden) bij niemand sympathie opwekken, maar de andere karakters slagen er een enkele keer wel in tof en herkenbaar over te komen. In bijvoorbeeld de scène waarin de lichten al uit zijn en de jongens vanuit hun bedden luisteren naar een stoer duimzuigverhaal van Davis over hoe hij met de moeder van een meisje naar bed ging, lijken ze met hun gelach meer op puberjochies op schoolreis dan op de adolescente criminelen die ze zijn.

Stoel

Binnen het niet al te innovatieve gevangenisgenre zijn al heel wat films gemaakt. Dit exemplaar doet niet onder voor de meesten, maar torent er, vooral dankzij het rauwe realisme, met kruin en voorhoofd (met kop en schouders is te veel gezegd) bovenuit. Bonuspunten voor de extra's op de dvd zijn niet verdiend. Het schijfje biedt de standaardopties: scèneselectie, ondertiteling, wat audio-opties, een trailer en that's it.