CD: The Tunes - Pududu!

Het is weer eens tijd voor een band van eigen bodem. Om het typisch in het Nederlands te verwoorden, dit debuutalbum van de Amsterdamse formatie The Tunes is een gezellige cd geworden, uiterst sfeervol en warm, maar vooral ook om vrolijk van te worden. Laat mij u verder meenemen in de wereld van de trekzak en de contrabas, de wereld van Pududu!

De heren noemen hun muziek folk 'n roll, om de mix van stijlen aan te geven. Nieuw is dat genre nu ook weer niet en wellicht zijn Jan & Dean (grote inspiratiebron van The Beach Boys), verantwoordelijk voor de term, omdat één van hun albums uit 1965 zo heet. Natuurlijk zijn The Tunes meer eigentijds en doet de cd aan als een kruising tussen The Housemartins, Rowwen Hèze en The Fratellis. Het zijn allemaal complimenten, want de cd zit goed in elkaar. Vanaf de eerste noten, krijg je de drang mee te neuriën, te fluiten en te bewegen. De eerste drie songs zijn super vrolijk vooral door de inbreng van de harmonica en de melige teksten, zoals fruit bezongen in 'Apples' ondersteund door een polka. Maar de heren houden schijnbaar oprecht van appels gezien het recept voor homemade appeltaart dat is afgedrukt in het cd-boekje. Na een stuk ervan kun je meteen aan de slag met de originele The Tunes-stickers, die eveneens met deze cd worden verstrekt. Wat dat betreft zeer leuk en goed verzorgd artwork.

Op 'Simon' komt een beetje een southern rocksound om de hoek kijken, terwijl op het daaropvolgende 'The Worn Out Phrase' swingdans als de Charleston uit de kast wordt gehaald. Swingend is ook zeker 'Humanity Insanity' wat wel een beetje richting Maroon 5 gaat. De nummers die daarna volgen zijn absoluut niet slecht, maar toch iets minder dan die ervoor. Met 'Let The Sun Shine' wordt het zelfs een beetje te cliché. Gelukkig leeft de cd weer op dankzij 'Elisabeth Taylor' waarbij de beentjes zeker van de vloer kunnen, want het refrein heeft een grappig disco-deuntje waarbij je kunt meezingen 'I do like Doritos'. Ook op de titeltrack 'Pududu!' kun je onmogelijk stilzitten. Het is absoluut de aankomende hit voor Radio Tour de France, een mediterraan deuntje met natuurlijk de trekharmonica. De woorden klinken Frans, zoals de titel, maar zijn zelfverzonnen. Het sluit in ieder geval prima aan bij 'Paris s'eveille' van Jacques Dutronc.

Jammer genoeg is de cd met 36 minuten een beetje kort. Dan staan er zelfs ook nog twee minder dan een minuut durende instrumentale nummers op, 'Grachtengordel' en het afsluitende 'Jesus Was Too Biblical'. Beide zijn wel grappig, maar voegen eigenlijk te weinig toe. Maar eerlijk is eerlijk: het gross van 'Pududu!' is goed te pruimen. De cd verdient ruim voldoende en is gewoon een lekkere afwisseling in tijden van veel mainstream. De band zal het ongetwijfeld ook goed gaan doen op festivals. Er zal dan echter wel wat meer repertoire bij moeten komen. 

Tracklisting

1) Train Of Life 2:53
2) Hard To Say 2:48
3) Apples 2:20
4) Simon 3:50
5) The Worn Out Phrase 2:05
6) Grachtengordel 0:35
7) Humanity Insanity 2:44
8) Lack-A-Chance 2:59
9) Quit It 3:44
10) Let The Sun Shine 2:55
11) Elisabeth Taylor 2:39
12) Damn Fine Scissors 3:54
13) Pududu! 2:14
14) Jesus Was Too Biblical 0:40

Links
The Tunes Official Site
The Tunes @ MySpace
Het FOK!-Muziekforum