CD: Ben Folds & Nick Hornby - Lonely Avenue

Jeroen (JRmusic)

Ben Folds, zanger van de band Ben Folds Five. Iemand die perfect in staat is tot het zingen van verhalen. Nick Hornby, schrijver van onder meer High Fidelity en About a Boy. Iemand die perfect in staat is om in zijn boeken romantiek, humor en drama te combineren. Wat krijg je als deze twee mannen de handen ineenslaan? Inderdaad, het album Lonely Avenue.

Ben Folds

De cd bestaat uit elf verhalen gegoten in een soms moeilijk te definiëren jasje, maar allen in de structuur van popliedjes. Ben Folds is natuurlijk de man bij uitstek om muziek te maken bij verhalen en deze vervolgens ook vol toewijding te zingen. De plaat opent met het nummer 'A Working Day'. Het nummer gaat over het leven van een kunstenaar en de achtbaan van gevoelens waarin een kunstenaar zich bevindt. Het ene moment is de kunstenaar een genie en brengt hij meesterwerken tot stand en het volgende moment is hij een loser en een prutser. De tekst bestaat uit korte zinnetjes die de emotionele wisseling van de artiest geweldig weergeven. De gedachten worden nog beter onderstreept door de muziek. In het begin van het nummer is de muziek, net als de kunstenaar, optimistisch en vrolijk. Op het moment dat de kunstenaar zich een stuk minder gelukkig voelt, weet de muziek zijn gevoelens te ondersteunen. Het tweede nummer 'Picture Window' is een tekstueel pareltje. Nick Hornby schrijft over een vrouw die net voor de jaarwisseling in het ziekenhuis belandt. De vrouw constateert dat deze jaarwisseling niet een nieuw begin zal inluiden, volgend jaar is ze immers nog steeds ziek. Onder begeleiding van strijkers zingt Ben Folds het geweldige refrein: "You know what love is? Hope is bastard. Hope is a liar, a cheat and a tease. Hope comes near you, kick its backside. Got no place in days like these."

Na een geweldige opening zijn we aangekomen bij het derde nummer. 'Levi Johnston's Blues' is een vrij saai nummer. De muziek varieert van begin tot einde nauwelijks en ook de toevoeging van meerdere mannenstemmen weet het nummer niet uit de routine te wekken. De muziek brengt je in een ongewenste hypnose, waardoor de tekst naar de achtergrond verdwijnt. 'Doc Pomus' is gelukkig al wat spannender. De beschrijvende lyrics komen veel beter tot uiting, maar wederom is de muzikale begeleiding te veel van hetzelfde. De muziek ratelt door als een computergeprogrammeerde loop en juist de muzikale wisseling die het eerste nummer zo prachtig maakt, zou in dit nummer zeker niet misstaan. Op 'Your Dogs' lijkt de balans tussen Ben Folds en Nick Hornby echter weer helemaal hersteld. Een prachtige song over een ongelooflijk tolerante jongen wiens buurman een zeer excentriek persoon is. Hornby beschrijft op een fantastische manier de gevoelens van de tolerante jongen die enerzijds elke leefstijl wil toestaan en anderzijds doodsbang is voor de man die naast hem woont. Ben Folds weet met dit nummer eindelijk weer een spannende en frisse popsong te creëren en zo is 'Your Dogs' gelukkig nog een derde voorbeeld van een vruchtbare samenwerking.

Helaas kakt de plaat in het middenstuk helemaal in. 'Practical Amanda', 'Claire's Ninth' en 'Password' zijn werkelijk geen moment spannend. De teksten vallen in het niet bij de voorgaande lyrics en je krijgt de neiging de nummers snel door te spoelen. 'From Above' is een uptempo nummer en lijkt verfrissend te beginnen, maar helaas moet ook dit nummer aan de bovenstaande drie nummers worden toegevoegd. Op de afsluiter 'Belinda' hervindt het duo zich, maar dan hebben we wel een reeks van vijf mindere nummers achter de rug.

Lonely Avenue is niet bedoeld als een hitalbum, maar als het product van een grensoverschrijdende samenwerking tussen een muzikant en een schrijver. Lonely Avenue is een verhalende cd waar je voor moet gaan zitten. Helaas is de plaat niet goed genoeg om je elf nummers lang ademloos te laten luisteren. Jazeker er staan enkele pareltjes op, maar de heren slagen er geenszins in een geweldige totaalplaat af te leveren. Het is vreemd te moeten constateren dat deze vrij traditionele plaat (de cd als geheel) waarschijnlijk profiteert van de iTunes-mentaliteit aangezien het een aantal nummers bevat die zeker de moeite waard zijn om 99 cent voor te betalen.