Final Fantasy: The 4 Heroes of Light

Exclusief verkrijgbaar op de Nintendo DS

Ik ben erg fan van de Final Fantasy-serie. Zoals velen ben ik erin gestapt bij deeltje VII en heb ik daarna de rest gespeeld. Het enige dat ik niet gespeeld heb is de Chrystal Chronicles serie, voornamelijk vanwege desinteresse. Met Final Fantasy: The 4 Heroes of Light wil Square Enix teruggaan naar de jonge jaren van de serie. Met een schilderachtig uiterlijk en een retro gameplay-jasje probeert Square Enix de DS systemen te veroveren met een originele Final Fantasy-titel van de makers van de Final Fantasy III en IV remakes. Tijd om verschillende koninkrijken langs te gaan en de wereld te redden.

Wat als eerste opvalt als je Final Fantasy: The 4 Heroes of Light speelt is dat de game er grafisch fantastisch uitziet. Een stijl die nog niet eerder in games gezien is. Je kunt het vergelijken met een soort olieverfschilderij op een bol doek. Als je door de steden loopt komen de huizen op je af alsof je op een klein rond dorpsbolletje loopt. Het is lastig uit te leggen, je moet het echt zelf ervaren. Deze graphics dragen wel heel erg bij aan het gehele sfeertje dat om de game heen hangt. Het magische, schattige sfeertje druipt van je DS af als een dauwdruppeltje op een zonnige lentedag. De karakters komen ook goed uit de (olie)verf. Je hoofdkarakter Brandt is een jonge tiener die net veertien is geworden en een missie krijgt opgedragen waarbij hij al snel nieuwe karakters ontmoet. Deze karakters zijn op hun eigen manier weer leuk en passen prima binnen de wollige kaders van dit spel. Al je personages laten ook nog eens de wapens en armour zien die je ze laat dragen. Nee, grafisch is er zeer zeker weinig op aan te merken bij deze game.

Gameplay
Als je fan bent van de eerste paar delen van de serie, dan zul je werkelijk je hart kunnen ophalen bij deze game. Mensen die Final Fantasy XIII te lineair vonden zullen in Final Fantasy: The 4 Heroes of Light niets te klagen hebben. Ik zal eerlijk zijn, ik heb ook geklaagd over Final Fantasy XIII, maar is Final Fantasy: The 4 Heroes of Light het juiste antwoord hierop? Vanaf het begin van het spel voelt het alsof je in een dorpje geworpen wordt. Je moet zelf maar uitzoeken hoe en wat en van sommige dorpsmensen horen waar het probleem ongeveer ligt. Het verhaal bestaat bijna volledig hieruit: Je loopt een dorp in > Dorp heeft probleem met eindbaas in een thematische dungeon > Jij lost het op en je kunt naar het volgende dorp. Dat concept is in het begin nog best aardig, maar voelt na een tijd zo uitgemolken als een bejaarde Holstein-Fisian. Het verhaal is wat dat betreft ook flinterdun. Geen geheime organisaties die onderling de wereld besturen of over willen nemen. Gewoon een stel koninkrijken die als losse eilandjes van elkaar hun eigen probleempjes hebben. En de helft van de tijd heb je niet eens een idee van wat je moet doen, en loop je maar een willekeurige dungeon in. Dungeon crawlen zal trouwens niet je favoriete bezigheid zijn aangezien je maar vijftien items bij je kunt dragen, en de eerste vijf daarvan je uitrusting is. Je kunt naast de battles ook geen magic gebruiken, dus healen gebeurt met geluk in de battles, maar beperkt dus.

Kroontjes en gevechten
De gevechten werken anders dan je gewend bent. Ze zijn dan wel turnbased, net als de oude Final Fantasy-games, maar het indelen van de aanvallen werkt net iets anders. Je kunt standaard voor één bolletje (AP) aanvallen, boosten om een AP te verdienen en items voor een AP gebruiken. Aan het einde van de beurt krijg je automatisch een AP bolletje. Hierdoor is het dus altijd mogelijk om aan te vallen. Door een spellbook in de zak van een van je vier poppetjes te doen, kan dit poppetje deze aanval uitvoeren in de battle, mits je hem hebt ingedeeld bij je abilities. Dit gaat wel ten koste van je vijftien inventory-plaatsen per poppetje. Een Black Mage in je team zal dus niet veel extra items kunnen meenemen. Hiernaast kun je per job ook verschillende aanvallen en andere bonussen krijgen. Je kunt maar zes extra aanvallen kiezen per karakter. Jobs wissel je in dit spel door je speler een ander kroontje op te zetten. Hiernaast verdien je aan het eind van een battle soms diamanten, die je kunt gebruiken om je kroontje op te waarderen tot maximaal drie levels. Deze diamanten kun je ook gebruiken om je wapens en uitrusting op te waarderen. Diamanten en kroontjes gaan trouwens niet ten koste van je inventory. Dit kroontjes-systeem houdt het spel nog ietwat fris, omdat je niet meteen alle kroontjes hebt in het begin. Maar die kroontjes verdien je... precies, gewoon door simpelweg het verhaal door te lopen.

Conclusie
Het doet me pijn om te zeggen, maar dit is een Final Fantasy die ik net zo goed niet had kunnen spelen. Final Fantasy-verhalen voelen altijd diep en laten een warm gevoel in je onderbuik achter als je aan het spelen bent. Ze geven een brokje nostalgie wanneer je terugdenkt aan de vrienden waarmee je het verhaal hebt doorlopen... Vivi, RedXIII, Auron... Final Fantasy: The 4 Heroes of Light voelt echter als een ongenuanceerde klap in het gezicht. De sfeer druipt er zeer zeker vanaf en de graphics zijn ongekend sfeervol en leuk, maar het verhaal is echt een grote huilbui aan cliché's en middelmatigheid. Sorry Square Enix, oude vriend, liever dit niet meer.