Boek: Hector Abad - Het vergeten dat ons wacht

Wouter Kursten (Magneet)

Twintig jaar, zo lang duurde het maar liefst voor Hector Abad de moed vond om te schrijven over zijn vader. Zijn vader, die diezelfde twintig jaar geleden vermoord werd. Abad belooft in Het vergeten dat ons wacht te schrijven over een man die tegen onderdrukking en ongelijkheid streed.

 

Het vergeten dat ons wacht is net zo goed een boek over zijn vader als een autobiografie van Abad zelf totdat zijn vader werd vermoord. Echt ieder detail komt aan de orde; van naar welke school hij ging tot en met het geloof. Wel is er een goede balans in waar het over gaat; Abad zelf of zijn vader.

 

Abad gaat op sommige dingen echt extreem diep in om alles goed uit te leggen. De redenen waarom zijn vader zo geliefd en gehaat werd gaan namelijk behoorlijk ver. Hij was een man die als dokter voor de armen opkwam terwijl de rijken waarmee hij moest werken het daar niet mee eens waren. Ook zijn vrouw was het niet altijd met hem eens, aangezien hij een groot deel van het geld dat hij verdiende meteen weer weggaf aan studenten of zijn eigen kinderen. Ze is daarom zelf maar een bedrijf opgestart om genoeg geld over te houden voor het huishouden. Met dit bedrijf is ze later zéér succesvol geworden.

 

Het vergeten dat ons wacht is geen al te fijn boek om te lezen. Omdat het zoals gezegd vaak hiel diep op de dingen ingaat wordt het snel te langdradig. Ook is alles niet altijd chronologisch, wat je nog wel eens in de war kan brengen. Het is duidelijk door iemand geschreven die zijn eigen verhaal wilde schrijven over politieke en religieuze extremen. Helaas heeft dit dus te veel impact gehad op de leesbaarheid.