CD: Danger Mouse and Sparklehorse - Dark Night Of The Soul
Je hebt supergroepen en je hebt een supercast. De eerste voegt bandleden van bekende bands bij elkaar en de tweede maakt gebruik van gerenommeerde artiesten bij eigen tracks. Een voorbeeld van dat laatste komt vaker voor als ode aan een bekende muzikant, maar ook een album als Version van Mark Ronson valt hieronder. Maar we hebben een nieuwe plaat waarop de samenwerkingen niet van de lucht zijn. Recentelijk zijn Danger Mouse en Sparklehorse niet alleen een hernieuwde samenwerking aangegaan, maar hebben ook nog eens een arsenaal aan bekende muzikanten opgetrommeld voor hun project: Dark Night Of The Soul.

Om je een indruk te geven: Iggy Pop, Black Francis, Vic Chesnutt, James
Mercer (The Shins), Nina Persson (The Cardigans), Suzanne Vega, The
Flaming Lips en niemand minder dan David Lynch zorgde voor input. En
daar komt nog eens bij dat Brian Burton (a.k.a. Danger Mouse) en Mark
Linkous (a.k.a. Sparklehorse) ook niet de minste muzikanten zijn. De
laatste twee kwamen op het idee voor dit project tijdens de collaboratie
aan het Sparklehorse album Dreamt for Light Years in the Belly of a
Mountain in 2006. Linkous zat met enkele tracks in zijn hoofd die
hijzelf niet durfde te zingen. Danger Mouse raadde hem aan om de tracks
door anderen in te laten zingen, en zo ging het balletje rollen. Tijdens
de opnames werden de artiesten redelijk vrij gelaten, maar er ontstond
toch een samenhangende sfeer. "We'd never given specific direction to
any of the singers involved, nor
had we played them any of the other songs on the album. Yet there
seemed to be common themes in the lyrics and feel of the songs. There
was pain, revenge, war, twisted dreams and other beautifully haunting
visual aspects to it all.", aldus Burton.
Nu kom je bij de referenties van de laatste zin en het visualiseren
daarvan al gauw uit bij David Lynch (bekend van o.a. Twin Peaks,
Mulholland Drive en Lost Highway). Lynch maakte het project af met
enkele surrealistische foto's die het gevoel van de plaat moeten
weergeven en zong zelfs mee op het album ('Star Eyes (I Can't Catch It)'
en de titeltrack).

Het geheel levert dan ook een verrassend resultaat op. De opener
'Revenge' zuigt je meteen de duisternis in. The Flaming Lips zorgen voor
een intens ingetogen sfeer: grauw, traag, breekbaar en haast
hartverscheurend. Om kippenvel van te krijgen. 'Just War' neemt het
donkere stokje over en combineert een dromerige uitvoering met
ontroering. Op 'Little Girl' lijken The Tindersticks te zijn opgestaan
maar in feite doet het duo het met Julian Casablancas (The Strokes).
Black Francis zorgt een grimmige sfeer op 'Angel's Heart', waarin
scheurende gitaren en rauwe uithalen de klok slaan. Ook Iggy Pop tapt
uit ditzelfde vaatje, in het macabere 'Pain' zingt hij laag over fuzzy en freaky gitaaruitspattingen heen. Dark Night Of The Soul is een
plaat om te koesteren, een paar keer draaien en dan wegleggen als
kadootje voor de herfst en de winter. Je zult er geen spijt van krijgen.