Film: Greenberg

Marco (Marco-van-Hoof) 07-07-2010 08:00

De New Yorkse Roger Greenberg (Ben Stiller) heeft psychische problemen en is daarvoor recentelijk behandeld. Om zijn leven een beetje op orde te krijgen, gaat hij naar Los Angeles waar hij logeert in het huis van zijn vakantievierende broer en diens gezin. Hij spreekt voor het eerst sinds jaren af met zijn beste vriend en voormalig bandgenoot Ivan (Rhys Ifans) en begint met het timmeren van een hondenhok voor zijn broers viervoeter Mahler. De rust die hij probeert te vinden, wordt verstoord als hij Florence (Greta Gerwig), de assistente van zijn broer, ontmoet. Er springen vonken heen en weer tussen de twee, maar of dat genoeg is voor de beschadigde zielen om er samen wat van te maken is de vraag. Daar komt nog bij dat Roger hoopt dat het goedkomt met ex-lief Beth (Jennifer Jason Leigh) en dat Mahler ziek wordt.

Niet iedereen zal even gecharmeerd zijn van Greenberg. Dit geldt voor zowel de film als de hoofdpersoon. Deze laatste heeft namelijk geen idee hoe met mensen om te gaan en ziet niet in dat hij bepaalde fouten heeft gemaakt. Dat zijn oude band vijftien jaar geleden geen platencontract kreeg, lag bijvoorbeeld aan hem, iets wat een aantal bandleden nog altijd niet lekker zit. Ook heeft hij geen idee wie hij is of wil zijn. De film weerspiegelt deze innerlijke onrust en uiterlijke apathie door geen pogingen tot vaart te ondernemen en niet te veel bezig te zijn met zoiets als een plot.

De lezers die nu menen deze rolprent te moeten mijden omdat ze denken dat de combinatie Ben Stiller en drama leidt tot, eh, een drama, maken zich nodeloos zorgen. Want hoe bizar het misschien ook moge klinken, Stiller blijkt meer te kunnen dan veelal doorsnee en soms redelijk goede komedies. Sterker nog, hij houdt zich niet alleen staande in deze sterke film, hij is gewoonweg ontzettend goed! De zoon van komedianten Anne Maere en Jerry Stiller (bekend als schoonvader Arthur in de door RTL5 uitgezonden sitcom The King of Queens) toont met Greenberg dan ook veel meer in huis te hebben dan velen ooit durfden te vermoeden. Overigens heeft het script van echtpaar Jennifer Jason Leigh (tevens producente) en Noah Baumbach (tevens regisseur) wel ruimte gemaakt voor een handvol geslaagde grappen.

In zijn tour de force wordt Stiller bijgestaan door een eveneens positief verrassende Gerwig, die wel wat weg heeft van Kate Winslet. Haar karakter Florence (“I've been out of college for as many years as I was in college. Now nobody even cares if I get up in the morning”) is het vrouwelijke equivalent van Dustin Hoffmans Benjamin Braddock uit de klassieker The Graduate. Beiden zijn jong, onzeker, hebben hoger onderwijs genoten, geen idee wat te doen met de wereld en belanden in een schimmige relatie met een ouder iemand. In groot contrast met de verwarde Roger en Florence staan Beth en Ivan (beiden overigens prima vertolkt), die allebei wèl stabiel in het leven staan.

Als we iets van Greenberg kunnen leren dan is het dat de doorgaans middelmatige Stiller daadwerkelijk kan acteren. En hoe! Dit is met afstand de beste rol van Stiller tot nu toe. Desondanks zullen niet al zijn fans blij zijn met dit werk. Deze liefhebbers van de lach moeten maar wachten tot waarschijnlijk het eerste kwartaal van 2011, als het derde deel in de “Fockers”-serie in de Nederlandse bioscopen komt. Voor de mensen die wel iets meer inspanning in een film willen steken en niet per se hapklare antwoorden willen, is Greenberg een aanrader pur sang met een aantal poëtische levenswijsheden als “Hurt people hurt people” en “It's huge to finally embrace the life you never planned on”.