DVD: Meester van de Zwarte Molen (Krabat)
Het verhaal van Krabat, Meester van de Zwarte Molen, is gebaseerd op een oude volksvertelling. Otfried Preußler gebruikte dit verhaal als de basis voor het boek dat hij in 1971 schreef.
We volgen de jonge wees Krabat die op een avond in een droom geroepen wordt om naar een mysterieuze Molen te komen net buiten het dorp van Schwarzkollm. Krabat volgt zijn droom en bij de molen aangekomen vraagt de Meester hem om te blijven en bij hem in de leer te gaan, als molenknecht, maar ook als leerling in de Zwarte Kunst. Krabat stemt in en laat zich verleiden. Vanaf dat moment maakt hij deel uit van een groep jongens die allen bij de Meester in de leer zijn. Krabat ontdekt gaandeweg steeds meer over het geheim achter de molen en welke gevaren er op de loer liggen.
De film slaagt erin om een goede sfeer te scheppen, het gekozen landschap, het oog voor detail, het weet het beeld over te brengen van een regio die door honger en ziekte geplaagd wordt. Het duistere, sobere verhaal krijgt hierdoor net iets meer gewicht en de combinatie zorgt voor een gedegen eindresultaat.
Dat de film veel aan de kijker overlaat is een mooi voorbeeld van een film die zijn kijker serieus neemt. Er zijn geen voorgekauwde antwoorden en niet ieder detail wordt uitgelegd en verklaard. Als kijker krijg je de kans om je eigen antwoorden te vinden, om zelf aan bepaalde details invulling te geven.
Toch is de film niet perfect. Het is niet dat de stof te zwaar is, maar omdat de film misschien net iets te subtiel is. De zwarte magie die de personages aanwenden spettert niet met opzichtige effecten van het scherm. De makers hebben veel tijd besteed aan het opbouwen van de sfeer, en er is bitter weinig ruimte voor humor. De actie ligt vooral op het persoonlijk vlak, het is een klein strijdtoneel waar alle overwinningen plaatsvinden. Dit zorgt ervoor dat de film traag aanvoelt, er wordt naar een climax gewerkt, maar het is een lange weg die moet worden afgelegd. Het publiek waar deze film zich op richt, jongeren, kunnen de film als langdradig en saai ervaren.
Daarbij komt dat niet alle personages even goed uit de verf komen. Krabat is namelijk niet de enige knecht, hij maakt deel uit van een groep, maar al snel blijkt dat het grootste gedeelte van die groep als behang fungeert. Er is nauwelijks ruimte om personages te ontwikkelen, alleen Krabat zelf komt goed uit de verf en is het enige personage waar de kijker zich echt aan kan binden. Daarbij moet gezegd worden dat deze ontwikkeling uiterst kundig gedaan is, als kijker zien we Krabat opgroeien, niet alleen zijn persoonlijkheid maakt een verandering door, maar ook fysiek zien we hem ontwikkelen. Misschien dat deze aandacht voor het personage van Krabat zo duidelijk naar voren brengt dat alle andere figuren als eendimensionaal behang worden gebruikt.
Voor de mensen die het boek gelezen hebben is deze film geen gruwelijk mismaakte versie voor het grote publiek. De veranderingen die de film in heeft gevoerd zijn logisch en absoluut niet storend. Je ziet waar er geknipt is in het verhaal, waar ze het vet hebben weggesneden, en je ziet dat het geen grote inbreuk op het verhaal heeft gemaakt. Wat dat betreft is de film een goede aanvulling op het boek, het biedt geen nieuwe inzichten, maar het is wel een leuke bonus.
Een kleine aanrader, kijk de film in zijn oorspronkelijke taal, in het Duits dus, want als je eenmaal door hebt dat de Engelse versie niet de originele versie is, dan is het bijna storend om de personages te zien, en te horen, spreken.
Krabat, Meester van de Zwarte Molen is een goede film, maar een film voor de liefhebber. De opbouw, het oog voor detail, het subtiele karakter van het bovennatuurlijke, het zal niet iedereen aanspreken, maar voor degenen die rustige films kunnen waarderen, die een voorliefde voor de geschiedenis hebben, is Krabat een aanrader… schotel ‘em alleen niet je zeven-jarige neefje voor.