Boek: Marie Hermanson - Paddestoelen voor Madeleine

Paddestoelen. Ze zijn er in vele soorten, maten en kleuren. Ze zijn leuk om naar te kijken, lekker door het eten en dienen vaak als huis voor mythische wezens. Maar voor Gunnar en zijn vader, de twee hoofdpersonen uit de roman Paddestoelen voor Madeleine van de Zweedse schrijfster Marie Hermanson, zijn paddestoelen meer dan dat. Voor hen symboliseren ze bijna alle aspecten van het leven, maar bovenal zorgen ze voor hun voornaamste connectie met vrouwen.

Strijd der elementen
Gunnars vader is de charismatische paddestoelenexpert Holger Haglund, die in het paddestoelenseizoen drukbezochte excursies in het bos geeft. Deze excursies worden voornamelijk bezocht door vrouwen die afkomen op de reputatie van Holger. De 22-jarige verlegen Gunnar, die zijn vader bij bijna alle excursies vergezelt, zien ze niet staan. Gunnars ouders scheidden toen hij zes jaar was omdat zijn vader van het bos hield en zijn moeder van de zee. Aangezien hij bij zijn vader wilde wonen in het bos, heeft Gunnar zijn moeder vanaf die tijd niet meer gezien. Erg onzeker op het gebied van vrouwen, weet Gunnar niet hoe hij met zijn gevoelens voor de plotseling op de cursus opgedoken sexy Madeleine om moet gaan. Zijn vader weet echter maar al te goed wat hij met deze femme fatale aan moet en al gauw trouwen de twee in het kasteel van Madeleine in Frankrijk. Groen van jaloezie en met een intense haat richting zijn vader die de vrouw van zijn dromen in heeft gepikt, bereidt Gunnar een plan voor wat op de avond van de uitwerking vreselijk mis gaat. Totaal in de war gaat Gunnar op zoek naar zijn moeder en vanaf dat punt komt zijn leven eindelijk en letterlijk in een rustiger vaarwater.

Lauw
Een aparte insteek, om paddestoelen als leidraad voor een boek te gebruiken. Het is Hermanson desalniettemin voortreffelijk gelukt om er een logisch verband met de hoofdpersonen van te maken en de uitleg van enkele paddestoelen die elk nieuw hoofdstuk inluiden zijn een leuke vondst. De karakters zijn echter niet bijzonder sterk uitgewerkt, wat resulteert in een kort boek waar meer in had kunnen zitten. Het verhaal komt al vrij snel tot het spannendste punt en waar je zou verwachten dat het vanaf dan interessanter zal gaan worden, kabbelen de gebeurtenissen een beetje voort en zitten er weinig pieken in het gedrag van Gunnar en zijn vader. Gunnar vertoont niet het soort gedrag wat je zou verwachten van de hoofdrolspeler uit een coming of age roman, hij reageert overal nogal lauw en gelaten op. Maar ondanks dat het verhaal ook nog eens op het eind teleurstellend als een kaars uit gaat, is het boek zeker niet slecht. Het heeft een prettige vaart, een vleugje humor in de vorm van de grappige fantasieën van Gunnar en laat na het lezen een behaaglijk gevoel achter. De paddestoelen als leidraad geven het geheel een absurd tintje in combinatie met de ietwat zonderlinge mannen die in een huisje in het bos wonen. Hermanson heeft echter wel kansen laten liggen om van dit boek een excuisiete truffel te maken in plaats van de smakelijke champignon die het nu geworden is.