DVD: Fame

Iedereen kent het stiekem wel; dat leuke, vrolijke nummer uit de gelijknamige film uit 1980: FAME! De film zelf stelde eigenlijk vrij weinig voor. Het ging om een klas nieuwbakken leerlingen die allemaal getalenteerd waren in de verschillende Performing Arts. Fame vertelt ditzelfde verhaal nog een keer, alleen dan een kleine dertig jaar later.

In Fame word je op eenzelfde manier als in de originele film door het verhaal heen geleid. De film duurt deze keer wat korter dan in 1980, maar je zou ze zo op elkaar kunnen leggen. De jonge kinderen die een droom hebben om beroemd te worden, gaan op auditie bij de prestigieuze School of Performing Arts in New York. En omdat het New York is, en ook een beetje omdat het dertig jaar geleden ook zo was, zie je een veelvoud aan achtergronden voorbij komen. 

Op zich valt er weinig fout te doen aan de remake van een film als Fame; je zet een dikke beat onder de muziek, gooit er wat hip-hop en R&B in en je bent er bijna wel. Zo is er nu een jongen die zijn eigen film wil gaan maken, een pianospelend meisje dat meer in haar mars heeft en het meisje dat een grote rol binnenhaalt... in Sesamstraat. De film gaat dus, net als het origineel, over de weg naar roem en hetgeen je er voor moet laten. Roem is het enige dat telt voor de jonge leerlingen, en ze lijken bereid alles opzij te zetten voor dit ultieme doel.

In de originele Fame word je door het verhaal heen geleid door middel van de vier verschillende jaren die de leerlingen moeten doorlopen te slagen voor de School of Performing Arts in New York: Freshman, Sophomore, Junior en Senior. In de hedendaagse Fame is hier ook niet van afgeweken. Helaas is de film eigenlijk gewoon hetzelfde als dertig jaar geleden. Er zit meer verhaal in bijvoorbeeld Step Up dan in Fame, je kunt je niet echt identificeren met één van de karakters, er wordt toch op een vrij oppervlakkige manier verteld. De originele Fame was al geen topper, maar dan kan over de 2009-versie (toen verscheen 'ie in Amerika) ook zeker niet gezegd worden. Alles is wat softer, geen gevloek meer, gladde jongens en mooie meisjes; niet echt heel uitdagend dus. Maar de oude soundtrack blijf gelukkig wel hangen.