DVD: Happy End

Claudia Angenent

Deze film maakt deel uit van een drieluik over een grote joodse familie. Regisseur Frans Weisz heeft er in totaal twintig jaar over gedaan om deze films te voltooien, maar het is dan eindelijk allemaal klaar. Na Leedvermaak (1989) en Qui Vive (2001) is Happy End het laatste deel.

Met dezelfde cast als voorgaande films gaat het verhaal gewoon verder. Alleen waar het in eerdere delen ging om hoe je kan leven, gaat het in dit laatste deel over hoe men kan sterven. De door de oorlog geteisterde joodse familie verzamelt zich allemaal om het ziekbed van de oude Simon. Zijn vijftien jaar geleden overleden vrouw Ada zit steenvast langs zijn bed en maakt dus ook nog zeker deel uit van de film. Zij ziet en hoort alle geheimen die uit familie naar boven komen drijven, en ze kan er zelf helaas niets meer aan veranderen. Het gekibbel aan zijn bed gaat ook gewoon door, want wat moet er gebeuren als Simon strakt helemaal niets meer kan en een kasplantje is geworden. Simon's jonge zoon Isaac kan het lijden van zijn vader en het egoïsme om hem heen niet meer aanzien en wil hem daaruit verlossen.

De relaties tussen de personages in de film is vrij complex. Het is dan ook bijna verplichte kost om eerst Leedvermaak en Qui Vive te bekijken voordat je doorgaat naar Happy end. Neem nou bijvoorbeeld Nico. Hij trouwt in Leedvermaak met Lea, maar was daarvoor getrouwd met Dory. In Happy End is hij terug bij Dory, die een kind heeft met Simon, de vader van Lea. Ondanks de kleine resume van Ada in het begin van de film moet je haast wel de complete achtergrond van iedereen kennen voordat je lekker naar deze film kan kijken. Anders is er namelijk geen touw aan vast te knopen. Je snapt bijvoorbeeld niet waar bepaalde frustraties en emoties vandaan komen. Aan grote namen in de cast geen tekort. Zo spelen bijvoorbeeld Catherine ten Bruggencate, Pierre Bokma en Marjon Brandsma mee. Rijk de Gooyer die in voorgaande films ook een rol had, wilde in eerste instantie niet meer meewerken aan deze film. Door zijn hersenbloeding is het onhouden van teksten namelijk erg lastig geworden. Weisz heeft dit slim opgelost. Rijk speelt namelijk gewoon mee, maar heeft geen zin aan tekst meer in de film. Ondanks dat komen de emoties van zijn personage gegrond en echt over. Een vak apart.

Voor de mensen die Leedvermaak en Qui Vive ook hebben gezien is Happy End een must have. Deze moet je dan ook gezien hebben om het verhaal compleet te maken en zelf af te kunnen sluiten. Voor kijkers die deze twee nog niet gezien hebben is de film te moeilijk om te volgen. De film komt dan niets zeggend en zwak over, en dit terwijl in combinatie met de andere twee het een ijzersterk afscheid is van de familie. Daarom krijg hij van ons vier sterren. Vind je dit teveel? Kijk dan eerst eens de twee andere films, dan weet je waarom.