Film: The Lovely Bones

Het boek The Lovely Bones van Alice Sebold was in 2002 bijna onmiddellijk een groot succes. Ook in Nederland, waar het vertaald werd als De Wijde Hemel, kreeg Sebold hele volksstammen aan het huilen met het verhaal over de op veertienjarige leeftijd vermoorde Susie Salmon, die vanuit het hiernamaals haar familie en vrienden in de gaten houdt. Nu is er dan de verfilming, die regisseur Peter Jackson bevolkt heeft met een ware sterrencast.

Aan het acteertalent ligt het dan ook zeker niet. De hoofdrollen zijn voor Saoirse Ronan, Susan Sarandon, Rachel Weisz en Mark Wahlberg, allemaal Oscar-genomineerden en winnaars. Ze doen hard hun best, maar het scenario zit ze in de weg. De piepjonge Ronan zet een bijzonder geloofwaardig tienermeisje neer, maar haar rol mist de diepgang die ze in Atonement nog zo goed tentoon wist te spreiden. Ook Rachel Weisz kan als rouwende moeder slechts hinten naar de diepe psychologische worsteling die haar karakter doormaakt: meer ruimte geeft het script haar niet. Zelfs de rol van kille moordenaar George Harvey (de voor een Oscar genomineerde Stanley Tucci) mist de motivatie die hij in het boek wel kreeg, en blijft daardoor eendimensionaal.

Peter Jackson is ongetwijfeld een begenadigd regisseur, zoals hij niet alleen liet zien met het Lord of the Rings-epos, maar ook met kleinere films zoals Heavenly Creatures. Het lijkt er echter op dat Jackson het intiemere filmen is afgeleerd. Hij gebruikt dezelfde technieken als in Lord of the Rings, maar waar die in die films goed werkten, verstikken ze hier. Het hartverscheurende drama dat aan het hart van het verhaal ligt wordt overspoeld door uitbundige special effects. Susie's hiernamaals is weliswaar mooi om te zien, maar de spectaculaire beelden missen diepgang. Ze doen denken aan ge-airbrushte schilderijtjes van eenhoorns en nimfen: knap gemaakt, maar ze raken niet.

The Lovely Bones had een prachtige film kunnen zijn over een onverwerkbaar verlies en tóch doorgaan met het leven. In de handen van Jackson is het echter een te lange (ruim twee uur) en te lege draak geworden, die bovendien een getalenteerde en hardwerkende cast weet te verspillen.