Film: The Wolfman
In de jaren '40 kwam Universal Pictures met een reeks films waarin verschillende filmmonsters hun faam verwierven. Welke liefhebber van horrorfilms kent ze niet: Boris Karloff als het Monster van Frankenstein; Bela Lugosi als graaf Dracula en ietwat op de achtergrond Lon Chaney Jr. als the Wolf Man. Van de laatste heeft Hollywood nu besloten een remake te produceren, dus maak kennis met The Wolfman in een nieuw jasje!
We bevinden ons in het schemerige Blackmoor begin 18e eeuw. In het voorstadje van London vinden enkele gruwelijke moorden plaats en iedereen geeft al gauw de neergestreken zigneuners de schuld van al het kwaad. Skeptischer is Lawrence Talbot (Benicio del Toro, Che, Sin City) die op aandringen van Gwen Conliffe (Emily Blunt, The Devil wears Prada) terugkeert naar het huis alwaar hij zijn jeugd doorbracht. Zij is de verloofde van zijn broer Ben, die al enige tijd wordt vermist, en Lawrence tracht haar te helpen hem te vinden. Dit brengt hem weer in contact met zijn vader Sir John Talbot (Anthony Hopkins, The Silence of the Lambs, Hannibal) en er is een duidelijke spanning voelbaar tussen de heren. Als duidelijk wordt dat Ben niet meer leeft, besluit hij te achterhalen wat er precies is gebeurd met zijn broer.
De incidenten trekken ook de aandacht van Scotland Yard. Inspecteur Abberline (Hugo Weaving, Matrix trilogy, The Lord of the Rings) heeft zo zijn eigen nuchtere kijk op de gebeurtenissen en is dan ook niet bepaald populair onder de bijgelovige inwoners van Blackmoor. Als de moorden weer plaatsvinden en Lawrence de dader op de hielen zit, raakt hij echter zwaargewond met verstrekkende gevolgen...
De duistere, mistige atmosfeer van Blackmoor wordt zeer overtuigend in beeld gebracht, hetgeen de mysterie rondom de moorden cq moordenaar ten goede komt. De makers hadden geen exacte remake voor ogen, maar wilden juist het origineel voorzien van een moderne twist, waarin ook ruimte ontstaat om enkele relaties verder uit te diepen. Del Toro is zonder meer uitstekend gekozen als Lawrence, zowel door zijn uiterlijke kenmerken als wel de manier waarop hij zijn rol tergend en gekweld weet te vertolken. Sir Anthony Hopkins geeft, zoals men van hem gewend is, op voortreffelijke wijze invulling aan een kluizenaar die de grip op de realiteit lijkt kwijt te raken. Absoluut niet de minste, weet ook Hugo Weaving de rol van de eigenwijze inspecteur uit de grote stad goed neer te zetten.
Tenslotte kan er worden opgemerkt dat de mensen van make-up en special effects soms iets te enthousiast waren geweest, want op sommige momenten (behoudens de transformatie van Lawrence) kwam de weerwolf niet helemaal goed uit de verf en neigde richting te overdreven en zelfs een tikkeltje nep. Wellicht was het de bedoeling geweest van de makers als een hommage aan 'the Wolf Man' uit 1941. Verder een uitstekende bewerking die de aandacht van de kijker weet vast te houden.