CD: Symon - 1+1=3

Joost Melis (Pink_Floyd)

In 2008 begon het allemaal een beetje te lopen voor Simon Binkenborn en zijn band Symon. De single 'Superstitious' kreeg her en der waardering en vervolgens werd de band de winnaar van een 3FM Serious Talent Award met dit nummer. En nu komt begin februari zijn album 1+1=3 uit. Een titel waarmee hij wil laten zien dat niet alles zo simpel in elkaar steekt en het leven niet zo logisch hoeft te zijn. Neem een relatie, daar is 1+1 niet 2, naast twee mensen komt er passie, liefde, jaloezie en ruzie bij kijken. Met 3 laat je de dingen open aldus Simon.

Symon


Binkenborn komt van origine uit Duitsland, maar kwam op zijn 21e naar Amsterdam toe om muziek te studeren. Later verkaste hij wegens zijn privéleven weer naar Duitsland. Zijn band is steeds meer een geheel geworden en dat is de reden dat ze van zijn echte naam naar Symon geswitched zijn. Met zijn vijven presenteerden ze vorige week in Paradiso het debuut.

Wat meteen opvalt zijn de catchy melodieën die de groep voortbrengt. Een poppy en veelal uptempo geluid wordt geproduceerd door de vijf. Ondanks deze overeenkomst kan de sfeer nogal verschillen. De opener 'Amsterdamned' vertelt het verhaal van een slechtere tijd in onze hoofdstad, waarin Binkenborn het even gehad had met de mensen in de muziekscene waarbij alles om geld draaide. Die grilligheid is dan ook terug te vinden in de tekst en op subtiele wijze in de muziek. Want echt boos klinkt Symon nergens, eerlijk echter wel. Een jaren tachtig electrodeuntje leidt de tweede track in, waarin ook de aanstekelijke gitaargeluiden naar voren komen. Ook een aspect dat meermaals op de plaat terugkomt.

Symon


Het geluid leunt sterk op catchy synthpop, maar neemt tegen het einde een uitstapje naar een melancholieke en trage sfeer. Zo klinkt 'White on White' even als Nada Surf. Ook in 'The Opposite' en 'Making A Change' gaat het tempo omlaag, maar de kwaliteit blijft niet overal even sterk overeind. Laatstgenoemden klinken als gezapige ballads die achterwege gelaten kunnen worden. Met nog twee low-tempo tracks sluit Symon de plaat enigzins zwaarmoedig af, zeker na die aanstekelijke start.

1+1=3 is een wisselvallig album waarin tempo, sfeer, kwaliteit en aanstekelijkheid op en neer gaan. Misschien wel net zoals die relatie waarvan de som der delen meer is dan de mathematische uitkomst.