Boek: Andrea Voigt - Los van de schittering
Twee mensen spreken elkaar kort op een receptie, maar de ontmoeting blijft ze boeien, ze kunnen elkaar niet vergeten. Omdat ze beiden niet weten hoe ze de andere kunnen bereiken, schrijven ze brieven aan elkaar die nooit verstuurd worden. Zullen ze elkaar ooit nog ontmoeten? Dit is het gegeven van de novelle Los van de schittering van dichteres Andrea Voigt.
Andrea Voigt begon haar carrière als dichteres en dat is duidelijk te merken aan de stijl van Los van de schittering. Beide geliefden zijn dichter van beroep en de brieven hebben dan ook een zeer poëtisch karakter. Dit heeft zowel mooie als minder mooie kanten. De woorden lezen alsof ze op een weegschaaltje zijn gelegd, nooit wordt er meer informatie gegeven dan nodig is om het verhaal te kunnen volgen. Maar hier en daar is het wel eens te weinig en ben je als lezer de draad van wat er met wie gebeurt even kwijt. Gelukkig weet Voigt zich dan vrij vlot weer wat duidelijker uit te drukken en duurt de verwarring nooit al te lang. Door deze onzekerheid over wat er precies aan de hand is, blijft het boek wel spannend als een detective, terwijl er eigenlijk weinig gebeurt, een knappe prestatie!
De emoties die de twee geliefden doormaken zijn alledaags: verveling, eenzaamheid, verdriet en weemoed en spreken je als lezer dus gemakkelijk aan. Omdat ze onalledaags zijn weergeven als gedicht-achtige passages met de nodige humor, blijft het boek je echt bij. Daarom vier sterren voor deze novelle. Een aanrader als je eens kennis wilt maken met poëzie of eens wat anders wilt lezen dan een standaardroman.