CD: The Brothers Movement - s.t.

Zou de Britpop weer terugkomen binnenkort en zou één van de medeplichtigen een Ierse band zijn? The Brother Movement uit Dublin is namelijk wellicht een voorteken van een revival in deze stroming. En als het allemaal zo klinkt als op het self titled album van deze band zou een groot pubiek dat helemaal niet erg vinden.

De naam van de band is redelijk makkelijk te herleiden. The Brothers Movement bestaat namelijk uit de gebroeders Neil (gitaar/zang) en Conor Paxton (basgitaar) samen met Danda (gitaar/zang), Scott Glennon (nog meer gitaar) en Andy Parkes op de drums. Ze stonden onder andere in het voorprogramma van Black Rebel Motorcycle Club en daar is dan ook gelijk de eerste parallel mee te trekken. Met de kanttekening dat BRMC het volumeknopje wel wat meer naar rechts heeft staan en vaker op het distortionpedaal trapt. Maar de redelijk jonge band stond al bij meerdere grootheden op de planken: Sonic Youth, Jesus and The Mary Chain en The Chemical Brothers.

Naast BRMC komt The Verve om de hoek kijken en wordt er zelfs terug gegrepen naar de gouwe ouwe zoals The Byrds. Een mengelmoes van Britpop, psychedelische rock en indie zijn verpakt in een plaat met daarop elf prachtliederen. De opener 'Blind' grijpt vanaf de eerste noten terug naar The Verve. Eenzelfde soort stemgeluid en een ambachtelijk akoestisch gitaartje leiden de track in, even later wordt er een eetlepel new wave toegevoegd om de track uit te diepen. Het daaropvolgende 'Standing Still' ligt een psychedelisch melodietje voor je neer waarop de samenzang gloreert. 'Sister' trekt de psychedelica en meerstemmige partijen nog verder door en geeft een Ierse knipoog aan de Fleet Foxes. De ingetogen en stemmige ballade 'Someday' past prima in de tot nu toe rustige opstelling. 'The Salute' start tevens low-tempo met een trillend orgeltje maar ontspruit even later in een samenspel van gebaldere drums en gitaarriffs. Melodie staat centraal in 'Coming Home'.

The Brother Movement weet elke track net iets anders te presenteren maar een ijzerksterke samenhang te behouden. Het is als de lichtinval
tijdens de zonsondergang en schemering, telkens weer een ander schouwspel met de donkere nacht die op de loer ligt. Zo is het ook bij deze plaat, de sfeer hangt tussen licht en donker in. Een melodieuze muzikale schemering die zeker de komende tijd elke dag terug mag komen.