Boek: Popfotografie - Harry Heuts

Het leven van een popfotograaf gaat niet over rozen. Zeker, men denkt dat het licht van de grote schijnwerpers op de artiesten ook de zwoegende popfotograaf enigszins nog belicht. Maar het is vaak bikkelen voor je bestaan, zeker als het je reguliere baan is. Allereerst worden er eisen gesteld, soms slechts enkele maar in toenemende mate steeds meer en tot op het belachelijke af. Zonder flits fotograferen, à la. Dat scheidt het kaf al van het koren omdat je veelal alleen met een lichtgevoelige lens een mooie kiek kan schieten. Daarnaast moet je in staat zijn om binnen slechts drie nummers (of soms zelfs minder) een boeiende plaat of reportage te maken. De eerste drie nummers in 99% van de gevallen, wanneer artiesten nog niet in een zone zitten, nog niet in extase zijn of zeiknat van het zweet op een podium rollen. En dan komt het lastigste: het management of de artiesten zelf. Foto's inleveren jij, rechten afstaan, handtekening zetten en alleen plaatsen wat wij goed vinden (ik noem een Anouk). In kleinere zalen zonder fotopit sta je met je oor tegen een loeiende monitortoren gedrukt om de juiste compositie te pakken, voor de actie meng je je in een moshpit waarin ellebogen in je dure lens vliegen en het bier je camera in lekt.

En toch, toch is het een prachtig beroep of hobby waarmee je muziek en emotie op een visuele manier kunt combineren. Voor Harry Heuts is het al jaren het eerste en hij is er verdomd goed in. Heuts gaat al meer dan 25 jaar mee in de business en staat al jaren vooraan in de pits van de grootste festivals en concerten. Menig ster heeft in zijn lens gekeken en zelfs al deden ze dat niet, dan kwam er ook een indrukwekkende foto uitgerold. In het boek Popfotografie vat Heuts zijn geschiedenis als fotograaf samen. Van Pinkpop, Pukkelpop, North Sea Jazz, Rock Werchter tot aan losse concerten met grootheden. David Bowie, Metallica, Tina Turner, Red Hot Chili Peppers, Herman Brood of Ray Charles passeren bijvoorbeeld de revue. Intieme en explosieve momenten komen voorbij. Zo wordt er in de sectie 'De Sprong' een aantal prachtige platen getoond waarin artiesten even lijken te zweven en al hun energie in één sprong leggen. Dat zijn vaak de lastigste, korte sluitertijd, meebewegen en op het juiste moment klikken...en hopen dat je onderwerp niet je kader uitspringt. Heuts heeft enkele sublieme sprongen op zijn naam staan, van Eddie Vedder, Sting, The Hyves tot aan de Kiedis-jump op Pinkpop een aantal jaar terug (die toch een beetje uit het kader vloog maar bol staat van de energie).

Tekstueel wordt het boek slechts ondersteund door enkele begeleidende teksten over Harry Heuts, voor de rest doen de platen het werk en dat is genoeg. Voor concert/festivalbezoeker en fotograaf een lust voor het oog. Het gevoel van een optreden komt stante pede terug; het kippenvel, die adrenaline, dat wow-gevoel. Voor de fotograaf is het smullen qua belichting, momentopname en energie of sfeer. Niet-statische onderwerpen als artiesten vormen een prachtig onderwerp, dat soms moeilijk te vangen zijn. Heuts laat zijn passie voor muziek en fotografie samen komen in een 266 pagina's tellend boek van groot formaat en kwaliteit. Over 25 jaar weer een?

FOK! geeft vijf exemplaren van dit boek weg in samenwerking met Harry Heuts. Stuur je mooiste concert foto in in dit topic. Harry Heuts zelf zal een aantal winnaars uitkiezen!