DVD: The age of stupid
We weten allemaal wel dat we wat moeten doen aan de opwarming van de aarde. Sommige mensen zijn daar al actief mee bezig, maar bij andere mensen wil het denkbeeldige kwartje nog niet helemaal vallen. Al Gore heeft al een keer eerder geprobeerd iedereen duidelijk te maken waar we op af gaan racen als we er niets aan gaan doen. An Inconvenient Truth werd het gesprek van de dag maar is kennelijk toch niet helemaal bij ons, als kijker, blijven hangen. Regisseur Franny Amstrong probeerde het in september van vorig jaar nog een keer met een bioscoopfilm. The age of stupid ging wereldwijd massaal in première. Maar is die film dan echt zo anders dan zijn voorganger An Inconvenient Truth?
De documentaire start in 2055. Een eenzame wetenschapper, gespeeld door Pete Postlethwaite, die nog als enige over is op de aarde heeft op de Noordpool een wereldarchief opgezet. Daar heeft hij van alles in bewaard. Van dieren op sterk water tot aan al het beeldmateriaal dat we als mens ooit hebben gemaakt en is uitgezonden op tv. De vraag die hij zich stelt in 2055 is waarom wij onszelf hebben vermoord, waarom hebben wij hier niets aan gedaan terwijl we het zagen gebeuren.
Een enorme lading van fragmenten komt tevoorschijn uit zijn archief. Nieuwslezers die ons vertellen dat het de warmste dag ooit is geweest vandaag, tot aan het doemscenario in 2055. Plunderingen, grenzen die weer gesloten worden en geen olie meer op aarde. Als rode draad staat het leven van vijf verschillende mensen centraal. Zo kijken we mee met een berggids in de Alpen die met tranen in zijn ogen vertelt dat de gletsjers nu echt aan het verdwijnen zijn. Aan de andere kant zie je een man in India die zijn eigen vliegtuigmaatschappij opzet. En dat terwijl vliegen milieuvervuiler nummer een is. Het meisje in Afrika dat graag arts wil worden loopt in haar leven eigenlijk altijd al aan tegen het gebrek aan schoon drinkwater en de komst van Shell in het land heeft het zeker niet allemaal beter gemaakt. Een gezin in Engeland leeft al heel erg milieubewust en laten zien dat het erg moeilijk is om bijvoorbeeld een windmolenpark te laten bouwen. Als laatste kijk je mee met een man die alles is kwijt geraakt door Orkaan Kartina.
Waar An Inconvenient Truth vrij droog van stof was en behoorlijk langdradig was, is The age of stupid gebaseerd op het huidige leven. Veel beeldmateriaal zal de kijker nog vers in het geheugen liggen. Het komt dus dichterbij en voelt echter aan. Olie is bijna de belangrijkste stof die we op aarde bezitten, maar hoe lang zullen we dat nog hebben. Het is zeker een documentaire die de moeite waard is om te kijken, het is geen uren die je hoeft stil te zitten, maar een schappelijke 90 minuten. Ben je zelf al met het milieu bezig dan zal je hem zeker moeten zien. Spreekt het onderwerp je wel aan dan is hij ook zeker waard om te bekijken. Natuurlijk is er nog een lading mensen die het geen hol kan schelen. Laat hem dan links liggen.