CD: Dirty Dutch Outsiders mixed by Chuckie

Traditiegetrouw kwam net voor het uitverkochte Dirty Dutch event in de RAI van Amsterdam de gelijknamige CD uit van Dirty Dutch en housegoeroe DJ Chuckie. Het is bijna niet meer de vraag of het een heerlijk album zal zijn, maar meer of Chuckie zichzelf zou overtreffen in vergelijking met het vorige album. Tijd voor ons om eens te kijken welke opzwepende beats hij voor deze dubbel-cd gebruikt heeft.

De eerste mix begint vrij toegankelijk voor elke houseliefhebber maar naar mate we verder de tracklist induiken, komen we ook zeker meer nummers tegen die niet door iedereen gewaardeerd zullen worden. De 21 nummers zijn zeker niet allemaal clubknallers en daarmee heeft Chuckie het zichzelf niet heel erg gemakkelijk gemaakt. Het begint allemaal wel heer erg commercieel met tracks van ‘David Guetta’, ‘DBN’, ‘Milk Inc’ en ‘Fake Blood’. Maar ongeveer op de helft van de mix slaat het tempo van opzwepende house om naar iets diepere nummers. ‘Cool’ van Spencer & Hill en ‘Reveal’ van East & Young zijn daar erg goede voorbeelden van. Chuckie sluit zijn eerste mix af met een combinatie van ‘Atun Con Pan’, ‘Rai’ en ‘Pleaze Mugwanti’. Dit kan haast alleen maar betekenen dat hij de luisteraar al klaarstoomt voor de tweede remix die wat ruiger moet gaan klinken. Maar is dat ook zo?

Waar de eerste cd nog 21 nummers bevatten, zitten er in deze remix maar 15. En is dus ook zeker iets korter in speelduur dan de vorige. Wat opvalt, is dat hij niet meteen doorgaat in het tempo waar we op de eerste cd gebleven zijn. De luisteraar wordt weer even flink verwend met heerlijke heupzwaaiende housebeats in combinatie met zomerse tunes. Iets wat niet echt past bij het Dirty Dutch-principe maar bijvoorbeeld beter bij een Latin Brutality. Tracks zoals ‘Groovin’, ‘Hey hey’ en ‘Sunset’ passen perfect bij het latin gevoel dat nu over wordt gebracht op de luisteraar. Van deephouse, techhouse tot aan techno, alles komt zo ongeveer voorbij. Een track die zeker erg goed tot zijn recht komt op deze mix is ‘Rare Tap’ van Sandy Huner. Dit nummer weet het geheel precies doormidden te breken en de luisteraar naar het einde van het geheel te brengen. Chuckie sluit met zijn eigen ‘Overdose’ de cd af. Lichtelijke zelfbevlekking als je het ons vraagt.

Of hij zich overtreft met deze cd is de vraag. Wij denken zelf van niet. Hij heeft wel bewezen dat hij van alle markten thuis is. Toch kan Chuckie zich het beste houden bij de dirty house die hij in zijn sets ook altijd draait. Ondanks dat de variatie van stijlen op de cd heerlijk waren om naar te luisteren, liggen zijn krachten daar niet. Het album zal het in ieder geval bij veel mensen goed doen, en daar gaat het dan uiteindelijk om.