We Sing

Eke (Egamer)

Sony was de trendsetter met Singstar. De eerste echte karaoke-game voor een console heet Singstar. Dat het een succes werd, was al van te voren te bepalen. Partygames zijn de laatste tijd hot. Door dit soort games komen er steeds meer \'normale mensen\' (zo noem ik ze graag, wij gamers zijn immers `enge mensen’ in aanraking met een console. De casualgamers dus. Microsoft volgde met haar eigen karaokegame’, genaamd Lips en beide heren kunnen zeggen dat hun eigen karaokegame het best goed doet. Alleen waar is de Nintendo Wii met haar karaokegame? EA heeft het al geprobeerd met Boogie, maar dat werd geen grote kaskraker. Nintendo houdt haar pootjes stijf, maar toch komt er nog een karaokegame... We Sing, een game van Nordic Games. Kunnen ze het zonder Nintendo\'s magische hulp?

Eigenlijk moet ik het gewoon meteen zeggen. We Sing heeft een hele aardige tracklist. Voor iedereen is er wat en de meeste nummers komen zeker niet onbekend voor. Waar je ongelofelijk opgewonden van kunt worden, is de aanwezigheid van het nummer \'Would I Lie To You?\' van Charles and Eddie. Een paar vrienden, pilsjes, een melige bui en hoppa; je hebt zojuist voor een klassieke avond gezorgd. Gegarandeerd succes. Natuurlijk kunnen we ook genieten van \'Poker Face\' van Lady Gaga en \'Our House\' van Madness. Op pagina twee kun je uiteraard de gehele tracklist checken. Ziet er dus goed uit. We Sing wordt geleverd met twee microfoons en een GRATIS (dat stond er zo opvallend bij) USB Hub. Je kunt namelijk vier microfoons op de USB Hub aansluiten. Genoeg nu over het unieke van deze \'ga eens zingen want dan doe je al gek-game\'. Het is tot nu toe de enige game waar je met maar liefst vier spelers kunt gaan spelen. Singstar en Lips zijn dus in dat opzicht \'verslagen\'.

We Sing is eenvoudig met andere games te vergelijken. Het is niets anders dan een Wii-versie van Singstar en Lips gemengd en dat zegt waarschijnlijk al genoeg. Op het beeldscherm zie je balkjes verschijnen en het spel geeft goed aan wanneer je moet zingen, wat bij de andere twee karaokegames niet het geval is. Hier staat er tenminste duidelijk wie er aan de beurt is, dat is eigenlijk best fijn. Mocht je het te moeilijk vinden? Dat kan! We Sing heeft uiteraard gedacht aan de oma\'s die het liedje \'Poker Face\' nog niet goed uit hun hoofd kennen. Door de moeilijkheidsgraad op \'easy\' te zetten kan oma eindelijk zeggen dat niemand haar pokerface kan lezen. Naast de gebruikelijke modes (je hebt uiteraard ook Group Battle, waar je twee-tegen-twee kunt spelen dankzij de mogelijkheid om met vier microfoons te spelen) heb je ook de First to 5,000-mode. Dat is een best leuke mode. Het zit simpel in elkaar: degene die als eerste de 5,000 punten haalt, wint het gevecht. Simpel, maar leuk. Na afloop van elk liedje krijg je uiteraard een score. Zo kun je bestempeld worden als een \'Goldfish\' – wat betekent dat je het bagger deed – maar ook als een \'Diamond mic\'. Als dat het geval is, moet je gelijk stoppen en contact met Marco Borsato opnemen. Die schijnt veel geld te hebben en is dus geïnteresseerd om te investeren.

Mooie praat dus, van die Egamer. “Klinkt goed, volgens mij wil ik het spel wel kopen.” Alstublieft doorlezen. Ik heb het namelijk nog niet over de werking van de microfoons en het spel gehad. En laat dat nou net bagger te zijn. De microfoons werken gewoon niet. Na één keer uitbundig feesten krijg je al de melding dat de microfoon niet goed is aangesloten (al verscheidene keren nagekeken en de snoeren zaten er gewoon goed in), en dan ga je toch denken dat het spel niet goed werkt. Ook al zijn de microfoons goed aangesloten, de stemherkenning is ellendig. Heel veel soorten gezang (elke toonhoogte uitgeprobeerd) worden niet herkend en opgenomen en dat geeft je een behoorlijk irritant gevoel. Daardoor is de pret snel bedorven. Helaas maar waar, terwijl de game er op het eerste gezicht erg tof uitziet. De eerste indruk is dan ook dat het spel het kopen waard is.